Studija pokazala: Koronavirus na mobitelima, bankomatima, novcu preživljava jako dugo

Na površinama poput ekrana mobitela, na novčanicama ili nehrđajućem čeliku, u hladnom i mračnom okruženju, koronavirus može preživjeti i do 28 dana, rezultati su studije koju su proveli naučnici australske Nacionalne naučne agencije (CSIRO).

Po ranijim laboratorijskim istraživanjima, koronavirus na novčanicama i staklu preživljava dva do tri dana te do šest dana na plastici i nehrđajućem čeliku.

Nova studija australskih stručnjaka pokazala je "izuzetnu otpornost" virusa, koji na glatkim površinama, poput ekrana mobitela, plastike i na novčanicama, može preživjeti i do 28 dana na temperaturi od 20 Celzijevih stepeni, što je otprilike sobna temperatura.

Virus koji izaziva gripu u istim okolnostima može preživjeti 17 dana, javlja BBC.

Na 30 stepeni stopa preživljavanja koronavirusa pada na sedam dana, a na 40 Celzijevih stepeni samo 24 sata, tvrde australski naučnici.

Eksperimenti su izvedeni u mraku, jer je ranije dokazano da ultraljubičaste zrake ubijaju virus.

Na poroznim površinama, poput pamučnih tkanina, virus je u laboratorijskim uslovima uspio preživjeti kraće, tačnije do 14 dana na najnižoj temperaturi te manje od 16 sati na najvišoj.

U poređenju s prethodnim studijama, koje su pokazale da koronavirus može preživjeti do četiri dana na neporoznim površinama, ovo je vrijeme "znatno duže", napisali su naučnici u članku objavljenom u časopisu Journal of Medical Virology.

Trevor Drew, direktor australskog Centra za prevenciju bolesti, objasnio je da je studija provedena tako što su uzorci virusa ostavljeni da se osuše na različitim materijalima prije nego što su testirani "vrlo osjetljivom" metodom, koja je omogućila otkriće tragova živog virusa sposobnog da zarazi ćelijske kulture, prenosi Radio Slobodna Evropa.

Istaknuo je kako "to ne znači da bi pronađena količina virusa mogla nekoga zaraziti", ali istovremeno je upozorio da bi se, ako je osoba "neoprezna te je rukom dotaknula spomenute materijale ili predmete, eventualno 'liznula' prst te zatim dodirnula oči ili nos, mogla zaraziti i nakon više od dvije sedmice od njihove kontaminacije".

Drew je ipak izrazio određene rezerve, pojasnivši da je istraživanje provedeno s fiksnom količinom virusa u laboratorijskim uslovima, a ona vjerovatno odgovara količini virusa na vrhuncu infekcije. Istaknuo je da pritom nije bilo ultraljubičastog zračenja koje viruse ubija.

Iz CSIRO-a podsjećaju da se virus uglavnom širi zrakom te da su potrebna dodatna istraživanja kako bi se bolje razumio njegov način prenosa putem površina.

Drew je kazao kako je glavna poruka naučnika i dalje ista - "virus se širi kada se nalazite blizu nekoga ko ga 'izbacuje' iz usta i nosa te su zaražene osobe koje virus šire zrakom, kapljično, mnogo zaraznije od kontaminiranih površina".

"Ali, rezultati naše studije ipak mogu pomoći pri objašnjenju zašto se, čak i kad više nema potvrđenih zaraženih osoba, epidemija ponovno razbukta i onda kad se smatra da je neka država bez virusa", rekao je Drew.