Šeki Radončić: Vučićeva "velika" Srbija zapravo je mala Putinova kolonija na Zapadnom Balkanu

Svega nekoliko dana uoči "historijske smjene vlasti" DPS-a na parlamentarnim izborima u Crnoj Gori, avgusta 2020. godine, film "Zavjera" istraživačkog novinara, publiciste i autora brojnih dokumentarnih filmova Šekija Radončića, premijerno je prikazan na Sarajevo Film Festivalu.

Tema Radončićevog filma bila je u tom trenutku veoma aktuelna: maligni uticaj Rusije u Crnoj Gori, u kojoj je 16. oktobra 2016. godine grupa zavjerenika iz Rusije i Srbije pokušala državni udar, sve u namjeri da spriječe ulazak Crne Gore u NATO i da, kako je pisalo u kasnijoj optužnici, otmu tadašnjeg crnogorskog premijera Mila Đukanovića.

Autonomija: Gospodine Radončiću, kada ste registrovali prva ozbiljnija miješanja Rusije u unutrašnja pitanja Crne Gore? Da li je to bilo novembra 2015. ili ranije? 

Radončić: Ranije. Naime, neposredno nakon raferenduma 2006. godine, došlo je do naglog upliva ruskog kapitala na Crnogorskom primorju. Ruski građani, posebno pripadnici ruskih službi, krenuli su u kupovinu ogromnog broja nekretnina ne pitajući za cijenu.

Dogodilo se čudo neviđeno: mala i do tada siromašna opština Budva postao je grad sa najvećim brojem milionera po glavi stanovnika u Evropi. Tokom desetak godina, Rusi su postali vlasnici oko 19.000 preplaćenih nekretnina u Crnoj Gori – kuća, stanova i poslovnih prostora, ukupne površine od oko, vjerovali ili ne, 1.152.000 kvadratnih metara.

Plus zemljišta od 3,9 miliona kvadratnih metara. Od toga, čak 98 procenata uz crnogorsku obalu. Ako u obzir uzmemo činjenicu da su Rusi kupili najvise zemljišta oko strateški važne Luke Bar (923.641 m2) i Budve (603.834 m2), jasno je da riječ nije samo o ruskom turističkom projektu, već prije svega o državno-vojnom projektu tihog izlaska Rusije na toplo more.

I sve legalno – kupovinom nekretnina i zemljišta. Ovo o čemu govorim bila je uvertira u 2015. godinu, kada je Rusija, uz pomoć svoje agenture – Demokratskog fronta, medijskog koncerna ”Vijesti”, pojedinih NVO i šatorskog naselja organizovanog ispred crnogorskog parlamenta krenula u osvajanje Skupštine Crne Gore i proglašavanje tzv. Narodne Skupštine. Krajnji cilj bio je oboranje tadašnje Vlade i hapšenje njenog predsjednika Mila Đukanovića.

Autonomija: Predsjednik Vučić godinama ponavlja da je njegov cilj Srbija u EU, istovremeno, čini sve da rusifikuje srpsko društvo. Šta predsjednika Vučića sprečava da se oslobodi „ruskog zagrljaja”, što mislite?

Radončić: Isti pištolj u ruci Nikolaja Patruševa.

Koliko god Aleksandar Vučić izigravao velikog i moćnog suverena, najava dolaska Russia Today u Beograd, TV stanice koja je, zbog širenja ruske propagande – naročito tokom varvarske agresije Rusije na Ukrajinu – zabranjena u zemljama Zapada, pokazuje da je Vučićeva „velika“ Srbija zapravo mala Putinova kolonija na Zapadnom Balkanu. I to je mjera ”srpskog sveta”! Možda Aleksandar Vučić nije mazohista i ne uživa u statusu Putinovog poslušnika; ali – sila Boga ne moli.

Ostatak teksta pročitajte na OVOM linku.