Dvadeset godina od spaljivanja Vijećnice

U noći između 25. i 26. avgusta 1992. godine oružane snage bosanskih Srba i JNA, s položaja na okolnim sarajevskim brdima, granatirale su gradsku Vijećnicu.

Uništene su sve međuspratne drvene konstrukcije. Čelična kupola iznad centralnog prostora aule je teško oštećena i deformisana, a armirano staklo koje je služilo kao pokrivač, je uništeno. Zidovi su uništeni, kao i kamena stepeništa i dekorativne ograde...

Vijećnica spada u red najznačajnijih historijskih i arhitektonskih spomenika grada Sarajeva. Najveća je i najreprezentativnija građevina iz austrougarskog perioda u Sarajevu.

Usljed žestokih ratnih dejstava i granatiranja, ovaj zaštitni znak Sarajeva je spaljen i postao je metafora za uništenje kulturnog naslijeđa.

U Vijećnici je tada bila smještena Nacionalna i univerzitetska biblioteka BiH, a u plamenu je uništeno 90% bibliotečkog fonda. Ostatak knjiga prebačen je u zgradu BKC-a, a potom u redakciju Odjeka, da bi 1998. godine preselila u Kampus Univerziteta u Sarajevu.

Nastanak Vijećnice

Projekt Gradske vijećnice Sarajevo prvobitno je ponuđen arhitekti Karlu Paržiku, ali se projekt nije svidio ministru Benjaminu Kalaju, te je izrada novog projekta ponuđena Alexandru Witteku. 

Izgradnja sarajevske Vijećnice počela je 1892. godine, za vrijeme austro-ugarske vladavine Bosnom i Hercegovinom. Počeo ju je graditi Aleksandar Wittek, ali ovaj Čeh nije dočekao njen završetak. Preminuo je u maju 1884. godine u Grazu. Vijećnicu je završio Ćiril Iveković, a otvorena je 22. avgusta 1896. godine.

Prvobitno je Vijećnica bila zgrada tadašnje gradske uprave i tadašnje gradske administracije. U vrijeme socijalizma Vijećnica je služila kao zgrada, kako je već rečeno, Nacionalne i univerzitetske biblioteke BiH.

Obnova koja traje šesnaest godina

Vlada Republike Austrije je 1996. godine donirala 1.5 miliona tadašnjih njemačkih maraka kako bi se zaustavilo dalje propadanje ove građevine, izgrađene u pseudomaurskom stilu.

Druga faza obnove počela je 2002. godine, u okviru koje je urađena vertikalna i horizontalna statičnost objekta i finansirala ih je Evropska komisija s 4.5 miliona njemačkih maraka.

Vrijednost treće faze radova je 2,26 miliona eura, od čega je milion eura darovala Kraljevina Španija. Također, radove u okviru ove faze finansirali su i mnogi gradovi, kao što su Beograd, Zagreb, Podgorica, Prag i Budimpešta. Treća faza počela je 2009. godine i trebala bi biti gotova za mjesec dana. U okviru nje su urađeni grubi građevinski radovi, obnova dijela krova, kamenorezački radovi na fasadi objekta...

U toku je i četvrta faza radova, u okviru koje će biti završena stolarija i oprema za salu Gradskog vijeća, što će biti urađeno najbliže originalnom izgledu iz 19. stoljeća.

Vijećnica bi trebala biti otvorena u maju 2014. godine.