Andrej Đerković i Stanley Greene: Fotografski diptik "IN/TEMPORAL" u izlogu sarajevske knjižare

U suradnji sa Noor Images Amsterdam na izlog sarajevske knjižare Buybook u Radićevoj ulici, postavljen je fotografski diptik "IN/TEMPORAL" ženevsko-sarajevskog umjetnika Andreja Đerkovića i njujorškog fotografa Stanleya Greena, koji predstavlja slikovnu konfrontaciju dva različita životna pojma kroz stolicu kao objekat iz svakodnevnice.

Ðerkovićev portret bosanskohercegovačkog konceptualnog umjetnika Jusufa Hadžifejzovića sa stolicom na glavi iz 2007.godine, predstavlja čin Hadžifejzovićevog tradicionalnog ulaska u galerijski prostor ili početak performansa. Taj umjetnikov čin je njegovo insistiranje na tkzv. konkretnoj umjetnosti korištenja predmeta u umjetničkom izrazu. Korištenje stolice, Hadžifejzović obrazlaže činjenicom da svaki predmet ima svoju priču, te kako on kaže, iznoseći u galerijski prostor, on oslobađa svu tu količinu protoka vremena tog predmeta (u ovom slučaju stolice), koji je bio "zarobljen" u toj običnosti.

Ðerkovićev portret Jusufa Hadžifejzovića, inače bliskog kolege i prijatelja sa kojim zajedno izlaže zadnje dvije decenije, jukstapozicioniran je sa fotografijom znamenitog preminulog američkog fotografa Stanley Greena (1949-2017), koja je inače dio autorovog ciklusa "Open wound: Chechenia 1994-2003" i koja je nastala 1994.godine u Groznom, tokom čečenskog rata za neovisnost.

Fotografija prikazuje stanovnika sa trga Minutka koji je slijedom ratnih dejstava izgubio čitavu obitelj tokom bombardovanja njegovog doma, te je skrhan tragedijom i traumatizirane psihe, svakodnevno i konstantno nosao stolicu (jedina stvar iz uništenog doma koja je ostala čitava) na glavi u njegovom osobnom ubjeđenju da će ga to zaštititi. Nažalost, malo poslije nastanka ove fotografije, poginuo je od snajperskog hica.

Sučeljavajući ove dvije slike, koje prikazuju početak nečijeg performansa i umjetničkog izraza i kraj nečijeg života, dolazimo do osnovnog određenja života kao temporalnog razmaka između početka i kraja. Samim tim, ovaj rad se može čitati kao apsolutna bezvremenost ili beskonačno trajanje u vremenu bez početka i kraja, što čini razliku između bezvremene (intemporalne) i vremenite (temporalne) vječnosti.