Osuda destabilizacije Crne Gore: 86 uglednih ličnosti iz ex-yu potpisao Apel

Država Crna Gora izložena je pokušaju nasilne destabilizacije, ugroženi su joj mir, teritorijalni integritet, ustavni poredak, vladavina zakona, jednakost građana i ravnopravnost crkava i verskih zajednica, navodi se između ostalog u Apelu za osudu ugrožavanja mira u Crnoj Gori koji je potpisalo više desetina političara, politikologa, advokata, historičara, novinara s područja bivše Jugoslavije…

"Riječ je o još jednom u nizu pokušaja zvaničnog Beograda da se Crna Gora vrati u državni okvir sa Srbijom i da se na taj način spriječi njena konsolidacija kao samostalne i suverene države", navodi se u Apelu.

Svoju državnu nezavisnost, ukinutu nakon srpske okupacije 1918. godine, Crna Gora je obnovila na referendumu 21. maja 2006.

Usvajanjem Zakona o vjerskim zajednicama, pripremljenim u saradnji sa Venecijanskom komisijom i usaglašenim sa najvišim evropskim standardima u toj oblasti, Crna Gora mijenja zakon donešen prije pola vijeka.

"Istovremeno, ovim se poništava Dekret regenta Aleksandra Karađorđevića iz 1920. godine, kojim je ukinuta autokefalna Crnogorska pravoslavna crkva, i u potpunosti zaokružuje državno-pravni okvir Crne Gore. Otuda napadi velikosrpskih nacionalista na Zakon o vjerskim zajednicama, koji je i povod za novi pokušaj državnog udara", piše u Apelu.

U Apelu se navodi da je oktobra 2016. Crna Gora uspjela da se odbrani od rusko-srpskog udara. Uspije li novi pokušaj destabilizacije Crne Gore, njegove direktne posljedice biće oružani sukobi, gubitak ljudskih života i materijalna razaranja, piše u dokumentu.

"Strateg, pokrovitelj, logističar i naredbodavac posljednjeg pokušaja destabilizacije Crne Gore je zvanični Beograd, odnosno vlasti Srbije, Srpska pravoslavna crkva i najveće opozicione stranke. I ovoga puta srpske elite konsensualno od vlasti u Srbiji zahtijevaju radikalnu reakciju", piše u Apelu.

Oni su upozorili da su mehanizmi destabilizacije Crne Gore jednaki onima osmišljenim devedesetih godina prošlog vijeka.

"I njihov cilj je isti: zadržavanje Crne Gore pod beogradskim velikodržavnim patronatom najsigurniji je način očuvanja ideje velike Srbije. 'Spomenici' takve politike zvaničnog Beograda su genocid, etničko čišćenje i masovni ratni i zločini protiv humanosti počinjeni u Hrvatskoj, Bosni i Hercegovini i na Kosovu", kaže se u Apelu.

Ističu da je Crna Gora od strane zvaničnog Beograda i njegovih saveznika odabrana kao žrtva regenirisane politike Slobodana Miloševića prema susjednim državama pored ostalog i zbog svog beskompromisnog opredijeljenja za građansko društvo, za evro-atlantske integracije, zaštitu manjina i najbolje odnose sa susjedima.

"Iako je srpski nacionalizam izgubio gotovo sve poluge moći, vjerujemo da je važno upozoriti na pogubne posljedice ovakve politike zvaničnog Beograda. Regionalna solidarnost imperativ je za sve balkanske narode, koji moraju pokazati odgovornost i spremnost za predstojeće izazove. Zbog značaja Crne Gore kao vodeće države u evro-atlantskim integracijama u Jugoistočnoj Evropi, smatramo nedopustivom pasivnost evropskih institucija i vlada demokratskih zemalja u osudi novog pokušaja destabilizacije Crne Gore na principima politike Slobodana Miloševića. Političkom, crkvenom i medijskom kampanjom dezinformacija iz Beograda, koja se sprovodi i u Podgorici i Banjoj Luci, ozbiljno je ugrožen mir ne samo u Crnoj Gori, već i u cijelom region", navedeno je u dokumentu.

Iz navedenih razloga pozvali su sve političke aktere u međunarodnoj zajednici i regionu da nedvosmisleno osude destabilizaciju Crne Gore i regiona koju kreira i podstiče, kako su naveli, zvanični Beograd. Slijedi lista osoba koje su potpisale Apel:

Latinka Perović, historičar
Stjepan Mesić, predsjednik Predsjedništva SFRJ i predsjednik Hrvatske
Milan Kučan, predsjednik Slovenije
Budimir Lončar, ministar vanjskih poslova SFRJ
Bogić Bogićević, član Predsjedništva SFRJ
Raif Dizdarević, predsjednik Predsjedništva SFRJ
Haris Silajdžić, predsjedavajući Predsjedništva BiH
Azem Vllasi, advokat
Veljko Bulajić, režiser
Bogdan Tanjević, košarkaški trener
Šerbo Rastoder, historičar
Ivo Goldstein, historičar
Husnija Kamberović, historičar
Milivoj Bešlin, historičar
Momir Samardžić, historičar
Nikola Samardžić, historičar
Živko Andrijašević, historičar
Dragan Markovina, historičar
Edin Omerčić, historičar
Adnan Prekić, historičar
Ivo Vajgl, diplomata, član EP
Žarko Papić, direktor IBHI
Dimitrije Popović, slikar
Senad Pećanin, advokat
Tamara Nikčević, novinar
Sonja Biserko, Helsinški odbor u Srbiji
Milorad Popović, pisac
Boris A. Novak, pisac
Mirjana Miočinović, dramaturg
Vladimir Arsenijević, pisac
David Filip, pisac
Svetislav Basara, pisac
Nenad Prokić, dramaturg
Veton Surroi, pisac i publicista
Andrej Nikolaidis, pisac
Shkelzen Maliqi, filozof
Vladimir Milčin, režiser
Dino Mustafić, režiser
Radmila Vojvodić, režiser
Emir Hadžihafizbegović, glumac
Nataša Mićić, zastupnica u Skupštini Srbije (LDP)
Čedomir Jovanović, narodni zastupnik, predsjednik LDP
Nenad Čanak, narodni zastupnik, predsjednik LSV
Bojan Kostreš, političar (LSV)
Aleksandar Olenik, advokat
Tanja Petovar, advokat
Aleksandar Sekulović, Savez antifašista Srbije
Sinan Alić, novinar
Nerzuk Ćurak, politikolog
Prof. Edina Bećirević
Prof. Gjyleta Mushkolaj
Slobodan Backović, akademik CANU
Slavo Kukić, sociolog
Esad Duraković, filolog
Branka Dragović Savić, novinar
Dinko Gruhonjić, novinar
Slobodan Sadžakov, filozof
Tomislav Marković, novinar
Belul Beqaj, novinar
Lula Mikijelj, aktivistkinja
Srđan Šušnica, sociolog
Izabela Kisić, Helsinski odbor u Srbiji
Reuf Bajrović, političar
Agon Bajrami
Slaviša Lekić, novinar
Boris Varga, politikolog i novinar
Zlatko Dizdarević, novinar
Boško Jakšić, novinar
Dragan Banjac, novinar
Mijat Lakičević, novinar
Gordana Suša, novinar
Boro Kontić, novinar
Dragan Bursać, novinar
Emir Suljagić, novinar i pisac
Nataša Govedarica, dramaturg
Snežana Čongradin, novinar
Pavle Radić, kolumnista
Bojan Tončić, novinar
Dušan Mijić, preduzetnik
Prof. Ivo Komšić,
Suzana Kadirić, novinar
Ćerim Bajrami, političar
Esad Rastoder
Rusmir Mahmutćehajić, Međunarodni forum Bosna
Miloš Ćirić, politikolog
Prof. Ferid Muhić