Sjećanje na Safeta Isovića, čuvara bosanske sevdalinke

Na današnji dan rođen je Safet Isović, vrhunski umjetnik koji je više od 50 godina komponovao i pisao tekstove, bilježio i čuvao od zaborava na hiljade sevdalinki.

Rođen je 8. januara 1936. godine u Bileći. Kao izbjeglica je, tokom Drugog svjetskog rata, napustio rodno mjesto i nastanio se u Banjoj Luci gdje je pohađao osnovnu školu "Šesta pučka škola".

Nakon završetka rata vratio se u Bileću gdje je upisao i maturirao gimnaziju, a potom upisao višu gimnaziju u Trebinju. Nakon šestog razreda preseljava u Slavonski Brod gdje je nastavio školovanje u gimnaziji "Zlatko Šnajder", bio je među najboljim đacima i završio veliku maturu 1955. godine.

Trending

Užas na meču Tottenhama i Liverpoola: Igrač ostao nepomično ležati na travnjaku

Iste godine je preselio u Sarajevo i počeo studirati na Pravnom fakultetu. U Sarajevu je, nakon doseljenja, proveo ostatak života.

Tokom rata (1992-1995) bio je teško ranjen u svojoj porodičnoj kući, ali nakon dužeg liječenja oporavio se i nastavio se baviti muzikom. U društvu svojih prijatelja je često pjevao stare sevdalinke koje nikad nije snimio. Jedna od njih je Na Ophodži prema Bakijama, a volio je pjevati i vranjanski sevdah.

Neki od njegovih antologijskih snimaka su: Đul Zulejha, Boluje Hanka Prijedorka, Braća Morići, Djevojka sokolu zulum učinila, Grana od bora, pala kraj mora, Mujo kuje konja po mjesecu, Moj, dilbere, Kiša bi pala, Put putuje Latif-aga itd.

Snimio je dosta pjesama u duetu sa popularnim interpretatorima bosanske pjesme: Zaimom Imamovićem, Miletom Petrovićem, Bebom Selimović...

Njegove novokomponovane pjesme dobrim se dijelom oslanjaju na tradicionalnu bosansku pjesmu sevdalinku. Među nima se ističu: Kad sretneš Hanku, Jablani se povijaju, Zelen orah od roda se savija, Bosno, moja, Na mezaru majka plače, Šta se ovo Bosnom čuje, Oj, Safete, Sajo Sarajlijo, Pjevaj Bosno, pa me razveseli i mnoge druge.

Dobio je brojne nagrade među kojima su Zlatni mikrofon, Estradna nagrada BiH, Estradna nagrada bivše Jugoslavije, kao i 35 zlatnih i srebrenih ploča.

Preminuo je 2. septembra 2007. godine, a dženaza (ukop) je obavljena 4. septembra 2007. godine u haremu Alipašine džamije u Sarajevu.