Predstava "Tvrđava" za jubilej Meše Selimovića

Predstavom Drame Narodnog Pozorišta Sarajevo - Tvrđava, nastaloj prema istoimenom romanu Meše Selimovića, u dramatizaciji Darka Lukića i Sulejmana Kupusovića i u režiji Sulejmana Kupusovića, u nedjelju 25. aprila i u ponedjeljak 26. aprila obilježit će se 100 godina od rođenja Meše Selimovića.

Predstava će biti igrana u Narodnom pozorištu Tuzla i na matičnoj sceni u Sarajevu.

Predstava režisera Sulejmana Kupusovića i scenografa Safeta Zeca, na brojnim izvedbama u Kući na Obali, ali i na gostovanjima i festivalima, vrhunskom glumačkom igrom i kompaktnošću cjelokupnog brojnog ansambla, svjedočila je o vrhunskom tretmanu klasične bh.literature na sceni središnje teatarske kuće u BiH - Narodnom pozorištu u Sarajevu.

Predstava se bavi prikazom Sarajeva iz vremena Hoćinske bitke 1621. , koju je opjevao i Gundulić u svom Osmanu.

Glavni lik Tvrđave je Ahmet Šabo, mladi učitelj, koji se ogorčen vratio iz rata, te pokušava započeti mirnodobski život sa suprugom Tijanom, a ustajući protiv društvene nepravde, uspijeva se zamjeriti gradskim moćnicima…

Tvrđava, čije su teme ljubavi, međuljudskih odnosa, politike i ideologije, prisutne i u drugim Selimovićevim djelima, posebno u njegovom vjerojatno najpoznatijem romanu Derviš i smrt, izdana je 1970., a naslovni se motiv pojavljuje kao stvarna tvrđava (zatvor, mjesto smaknuća), ali i kao metaforički prikaz odijeljenosti i zatvorenosti pojedinca.

O autoru
Mehmed Meša Selimović rođen je 26. aprila 1910. godine u Tuzli. U rodnom gradu završio je osnovnu školu i gimnaziju. 1930. godine upisao se na studijsku grupu srpskohrvatskog jezika i jugoslovenske književnosti Filozofskog fakulteta u Beogradu. Diplomirao je 1934. godine, a od 1935. do 1941. godine radi kao profesor Građanske škole, a potom je (1936) postavljen za suplenta u Realnoj gimnaziji u Tuzli.

Prve dvije godine rata živi u Tuzli, gdje ga hapse zbog saradnje sa NOP-om, a u maju 1943. godine prelazi na oslobođenu teritoriju, postaje član KPJ i član Agitprop-a za istočnu Bosnu, potom je politički komesar Tuzlanskog odreda, a 1944. godine prelazi u Beograd i obavlja značajne političke i kulturne funkcije.

Od 1947. godine živi u Sarajevu i radi kao profesor Više pedagoške škole, docent Filozofskog fakulteta, umjetnički direktor Bosna-filma, direktor drame Narodnog pozorišta, glavni urednik IP Izdavačko Preduzeće Svjetlost. 1971. godine je penzionisan i seli u Beograd. Bio je redovni član Srpske akademije nauka i umjetnosti.

Biran je za predsjednika Saveza književnika Jugoslavije, bio je počasni doktor Sarajevskog univerziteta (1971), redovni član ANUBiH i SANU. Dobitnik je brojnih nagrada od kojih su najznačajnije NIN-ova nagrada (1967), Goranova nagrada (1967), Njegoševa nagrada (1967), potom Dvadesetsedmojulska SRBiH, nagrada AVNOJ-a, itd.

Umro je 11. jula 1982. godine u Beogradu.