Projekcijom filma "Čovek nije tica" bit će odata počast Makavejevu

01.02.19. 13:55

Radiosarajevo.ba

Dijeljenja 12

Projekcijom filma "Čovek nije tica" bit će odata počast Makavejevu — Foto: Meeting Point / Hommage Dusanu Makavejevu

U utorak, 5. februara u 20 sati u kinu Meeting Point u Sarajevu, bit će održana specijalna projekcija filma kultnog jugoslovenskog filmskog reditelja Dušana Makavejeva "Čovek nije tica" iz 1965. godine.

Ovim programom odaje se počast Makavejevu (1932–2019.), revolucionaru filma, predsjedniku žirija 9. Sarajevo Film Festivala (2003.) i počasnom gostu programa Posvećeno 10. Sarajevo Film Festivala. Ulaz na projekciju je slobodan.

Prvi cjelovečernji igrani film Dušana Makavejeva, Čovek nije tica jedan je od ključnih radova „novog jugoslovenskog filma“ 1960-ih godina. Već u njemu nalazimo specifičan hibrid dokumentarnog i fiktivnog, koji će postati glavnom karakteristikom Makavejevljevog stila. Film je privukao i pažnju međunarodne kritike. Vincent Canby ga je u The New York Timesu 1974. godine opisao kao “najoriginalniji, najinteligentniji, najduhovitiji i najznačajniji film koji je vidio te godine” i “najsofisticiranije i najkompleksnije filmsko ostvarenje iz jedne komunističke zemlje koje je ikad pogledao”.

Film govori o starijem inženjeru (Jenz Vrhovec) koji dolazi u mali industrijski grad radi montaže mašina, i njegovoj vezi s mladom frizerkom (Milena Dravić), koja se komplikuje kada se u nju umiješaju mladi šofer (Boris Dvornik) i jedan putujući cirkus.

Makavejev je rođen 13. oktobra 1932. u Beogradu. Diplomirani je psiholog koji se okrenuo filmskoj kritici, a zatim i režiji dokumentarnih i igranih filmova. Među njima se izdvajaju Parada (1962), Čovek nije tica (1965), Ljubavni slučaj ili tragedija službenice PTT (1967), Nevinost bez zaštite (1968), WR: Misterije organizma (1971), Nedostaje mi Sonja Heni (1972), Sweet Movie (1973), Montenegro (1981), Coca-Cola Kid (1985), Manifesto (1988), i Gorila se kupa u podne (1993).

Nakon što je početkom 1970-ih bio optužen kao pripadnik tzv. „crnog vala“ u jugoslovenskom filmu, karijeru je nastavio izvan Jugoslavije. Preminuo je 25. januara 2019. godine.

Osvojio je značajne filmske nagrade, poput Srebrnog medvjeda u Berlinu, Srebrne arene u Puli, nagrade Luis Bunuel u Cannesu, Srebrni Hugo u Chicagu, specijalna nagrada Mostra u Sao Paolu, Zlatno doba Belgijske kraljevske kinoteke, Filmska legenda koju dodjeljuje Festival filmova jugoistočne Evrope sa sjedištem u Parizu...