Nekada politički i aristokratski centar: Prošetajte sa nama Alhambrom, islamskim draguljem Granade

Alhambra je prekrasan kompleks zgrada i vrtova, a nekada je bila najveći politički i aristokratski centar muslimanskog Zapada.

Prostorije palate obuhvataju prekrasna pravougaona dvorišta i brojne fontane, kao i nasridske zgrade koje su služile kao stambeni prostori za monarhe i njihove sluge. Najstarija građevina je citadela Alcazaba. Jedna od najvažnijih građevina je toranj La Vela, koji nudi jedan od najljepših pogleda na Alhambru. Dvorište Lavova sa svojim fontanama jedno je od najljepših u kompleksu.

Historija Alhambre povezana je s geografskim položajem na kojem se nalazi - Granadom.

Trending

Nesreća u Sarajevu: Vozilom udario pješaka dok je prelazio ulicu

Na stjenovitom brdu teškog pristupa, na obalama rijeke Darro, zaštićena planinama i okružena šumom, među najstarijim dijelovima grada, Alhambra se uzdiže poput impozantnog dvorca crvenkastih tonova sa zidinama koje spolja skrivaju delikatnu ljepotu njene unutrašnjosti.

U početku zamišljena kao vojna zona, Alhambra je postala kraljevska rezidencija i dvor Granade sredinom 13. vijeka nakon osnivanja Nasridskog kraljevstva i izgradnje prve palate od strane osnivača Muhameda ibn Jusufa Ben Nasra, poznatijeg kao Alhamar. 

Tokom XIII, XIV i XV vijeka, tvrđava postaje citadela visokih zidova i odbrambenih kula, u kojoj se nalaze dva glavna područja: vojna zona ili Alcazaba, kasarna kraljevske garde, i medina ili palatinski grad, gdje se nalaze poznate Nasridske palate i ostaci kuća plemića i plebejaca koji su tamo živjeli. Palata Karla V (izgrađena nakon što su grad 1492. godine zauzeli katolički monasi) također se nalazi u medini.

Monumentalni kompleks također ima nezavisnu palatu ispred Alhambre, okruženu voćnjacima i vrtovima, koja je bila utjeha granatskih kraljeva.

04.05.25. 13:08

Naučni odgovor na vječno pitanje: Zašto muhe ne žele izaći iz kuće?

Naziv Alhambra potiče od arapske riječi koja znači "crveni dvorac ili cinober", možda zbog nijanse boje kula i zidova koji u potpunosti okružuju brdo La Sabica, koje je pod svjetlošću zvijezda srebrne boje, ali na suncu dobija zlatni ton. Iako postoji poetsko objašnjenje, koje prenose muslimanski hroničari koji govore o izgradnji Alhambre "pod svjetlošću baklji". Izvorno stvorena u vojne svrhe, Alhambra je bila tvrđava, palata i mala medina, sve u isto vrijeme. Ovaj trostruki karakter nam pomaže da shvatimo brojne karakteristike ovog spomenika.

Ne postoji spomen Alhambre kao rezidencije kraljeva sve do 13. stoljeća, iako utvrđenja postoje od 9. stoljeća. Prvi kraljevi Granade, Zirtianci, imali su svoje dvorce i palače u brdima Albaicína i od njih ništa nije ostalo. Monarsi Zirije su najvjerovatnije bili emiri koji su gradili Alhambru, počevši od 1238. godine.

Osnivač dinastije, Muhamed Al-Ahmar, započeo je obnovu stare tvrđave. Njegov rad je završio njegov sin Muhamed II, čiji su neposredni nasljednici nastavili popravke. Izgradnja palata (zvanih Casa Real Vieja) datira iz 14. vijeka i djelo je dva velika kralja: Jusufa I i Muhameda V. Prvi je, između ostalih, nagrađen Četvrtim Comaresom, Vratima pravde, Kupatilima i nekim kulama. Njegov sin, Muhamed V, završio je uljepšavanje palata Dvoranom lavova, pored ostalih prostorija i utvrđenja.

Alhambra je postala kršćanski dvor 1492. godine kada su katolički monarsi osvojili Granadu. Kasnije je izgrađeno nekoliko građevina za smještaj istaknutih građana, vojne kasarne, crkva i franjevački samostan.

Alhambra je danas na listi UNESCO-ove Svjetske kulturne baštine, te jedna od glavnih turističkih atrakcija Španije.

Iako je dugi niz godina prepuštena sudbini i zubu vremena, palata koja je sačuvala svoju jedinstvenu eleganciju koju čine originalni motivi andaluzijske kulture, već oko osam stoljeća spada među najznačajnije blago islamske arhitekture. 

Od ostalih srednjovjekovnih palata izdvaja se po svom sofisticiranom planiranju, složenim dekorativnim programima i brojnim očaravajućim vrtovima i fontanama.