Bosna i Hercegovina: Ekonomski pakao na zemlji

Zemlje bivše Jugoslavije suočene su sa ekonomskim, socijalnim i političkim prilikama nakon raspada nekadašnje SFRJ. Ratovi su dodatno otežali proces uspostavljanja slobodnih i modernih tržišnih ekonomija i slova zakona u ovom dijelu jugoistočne Evrope.

Naveo je ovo BalkanInside u svojoj analizi finansija zemalja ex-Yu, koju je zasnovao na statistici Forbesa, i, prema kojoj, Slovenija ima najjaču ekonomiju. Hrvatska je, dodaje se, jedna od najbogatijih, Crna Gora – prednjači s BDP-om, Srbija je najjača među najslabijim, Makedonija provodi odlične reforme, a naša zemlja opisana je kao ekonomski pakao na zemlji.

Najslabija ex-Yu država, ističe BalkanInside, i koja čini da i Srbija ne izgleda tako depresivno jeste Bosna i Hercegovina. Naš BDP jeste 26 milijardi (18 milijardi dolara), dok BDP per capita iznosi oko 7,200 KM. Naša zemlja ima najveću stopu nezaposlenosti od svih zemalja bivše SFRJ i ona iznosi 43,3 posto. Za laike, ova brojka minorna je i za afričke parametre.

Jedan od najvećih bh. ekonomskih izazova odkako je recesija počela jeste smanjenje plaća u javnom sektoru, te smanjenje socijalnih davanja kako bi se ispunili kriteriji Međunarodnog monetarnog fonda (MMF) čiji novac pokriva bh. rupe.

Javni dug je 43 posto BDP-a, a zemlja je među 85 'najboljih' za poslovanje.

Naša ekonomija, dalje se navodi, tranzicijska je, sa ograničenim tržišnim reformama.Ekonomija se, uglavnom oslanja na izvoz metala kao i na novčanu, inostranu pomoć.

„Bankarska reforma dobija na snazi 2001 – svi su platežni uredi komunističke ere do tad zatvoreni; strane banke, najviše iz Austrije i Italije, sada kontrolišu gro bankarskog sektora.

Potrošnja vlasti, otprilike 50 posto BDP-a, ostaje visoka zbog prekomjernog broja ureda na državnom entitetskom (kantonalnom, op.pr) i opštinskom nivou. Privatizacija državnih preduzeća je bila loša, pogotovo u Federaciji gdje su političke divizije između etnički-baziranih političkih partija, čini sporazume o ekonomskoj politici teško provodivim. Priličan deficit i visoka stopa nezaposlenosti, ostaju dva najozbiljnija makroekonomska problema.“