Načelnica male općine napravila veliku priču: Kada budućnost padne s Marsa

Ni manjeg mjesta ni veće priče. Tako bi se moglo opisati Jezero, ruralna opština od oko 1.000 stanovnika, na granici Republike Srpske i Federacije BiH, za koju je čuo cijeli svijet. A za tu priču zaslužna je jedna energična žena.

Kada je jedan krater na Marsu nazvan Jezero, baš po maloj opštini na rijeci Plivi, načelnica te opštine Snežana Ružičić je u tome prepoznala šansu koja se ne smije propustiti. I krenula u akciju.

Kad se u februaru NASA rover, simboličnog imena “Upornost”, spustio u Jezero na Marsu, načelnica “zemaljskog” Jezera se potrudila da to ne bude priča o 15 minuta slave, piše Srpskainfo.

Da je u tome uspjela potvrđeno je prije dva mjeseca, kada joj je dodijeljeno priznanje “Večernjakov pečat” za podvig godine u BiH.

A njenu preduzimljivost i upornost u promociji svoje opštine prepoznali su i u Fondaciji Fridrih Ebert u BiH, uvrstivši je u projekat “Žene čuvarke zelene Krajine”.

Za Jezero su, dakle, čuli svi: i novinari, i ambasadori, i naučnici, i ribari, i planinari i potencijalni investitori. I u regionu i sve tamo do Australije i Aljaske. Ali, to je, vjeruje Snežana, tek početak maratonske borbe za bolje sutra.

"Sada imamo početni kapital: dobru priču i prelijepu prirodu. To moramo iskoristiti za razvoj našeg mjesta, i to za ekološki održiv razvoj. Jer, ako uništimo prirodu, nikakvi nam milioni i avioni neće pomoći. Preostaće nam jedino da se svi odselimo u Jezero na Marsu",  kaže Snežana Ružičić.

A bila bi zaista šteta ne sačuvati jedino bogatstvo koje ova mala siromašna opština ima: rijeku Plivu, šume, planine, čarobno jezero Đol na kojem se, u davna vremena, odmarala ilirska kraljica Teuta… I Tito je ovdje, u kompleksu današnjeg ribnjaka, imao svoj apartman.

"Imamo i staru austrougarsku željezničku stanicu, koja je proglašena za nacionalni spomenik BiH. Planiramo da je preuredimo, kako bismo tu otvorili biblioteku i galeriju", kaže Ružičićeva.

Razvojnim fondovima EU će, kaže, ponuditi da Jezero bude pokazna opština za reciklažu, održivo upravljanje otpadom i razvoj obnovljivih izvora energije.

Najambiciozniji je, ipak, plan za osnivanje edukaciono-istraživačkog centra. Na tome se već uveliko radi.

"Sa rektorima javnih univerziteta iz Sarajeva, Banjaluke i Mostara već smo potpisali sporazum o zajedničkom projektu za osnivanje edukaciono-istraživačkog centra. Taj ćemo projekat uputiti u NASA", kaže Ružičićeva.

Cilj je, objašnjava, da edukativni centar u Jezeru postane izvor znanja, poput Istraživačke stanice “Petnica” u Srbiji. Da se ovdje, usred bajkovite prirode, okupljaju mladi naučnici, studenti i profesori iz BiH i svijeta, kako bi, na inovativan način, razvijali svoje ideje, prvenstveno iz oblasti astronomije i astrofizike.

I dok Jezerčani čekaju naučnike, dolaze im ribari flajfišeri, planinari, izletnici, ljubitelji ptica, koji žele da vide veliku koloniju štiglica na jezeru Đol.

"Razvoj turizma i ekološki održive poljoprivrede je šansa za ekonomsko osnaživanje porodica i ostanak mladih u ovom kraju. Ali da bismo to ostvarili valja edukovati stanovništvo, standardizovati ponudu, uložiti u smještajne kapacitete i u marketing", kaže Ružičićeva.

Ona zna o čemu govori. Ranije je radila u Japanskog agenciji za međunarodnu saradnju JICA i od Japanaca je, kaže, mnogo naučila – i o marketingu i o temeljitosti.

Dobra priča je važna, ali je još važnije svaki poduhvat graditi na solidnim temeljima. A Jezero nema jedna od temeljnih dokumenata – regulacioni plan.

"Vlada Vojvodine će finansirati izradu našeg regulacionog plana. Mi za to nemamo novaca, a bez regulacionog plana nemoguć je bilo kakav smislen razvoj", kaže Snežana Ružičić.

Dodaje da Jezero “nema ni komunano preduzeće, ni kanalizaciju, ni signalizaciju”. Pet puta je opština od JP “Putevi RS” tražila da se na putokazima za Jajce, Šipovo i Mrkonjić Grad doda i putokaz za Jezero. Nisu im udovoljili.

Ipak, mnogi nađu put do Jezera. Sve je više zainteresovanih za kupovinu placeva i gradnju vikendica u ovom mjestu. A to je dobar znak.