Legenda o Žutom hafizu i danas ledi krv u žilama

Od postanka Sarajeva mnoge legende se vežu za svaki njegov pedalj. Mnogo je priča o postanku, gradnji i životima ljudi. Među mnoštvom ovih priča postoje i one koje se ne pričaju uvijek, mnogi ih se plaše, pa neće ni da misle o njima.

Jedna od takvih koja izaziva zebnju onima koji je čuju, je i priča o Žutom hafizu koji je živio u Sarajevu. Naime, Žuti hafiz je historijska ličnost, a zvao se Hasan-efendija, a zbog tena nazvan je žutim hafizom. Sarajlije su ga samatrali vidovitim i čudnim, te su mu pripisivali različita nadnaravna svojstva.

Umro je 1778. godine u Sarajevu, gdje je i ukopan, a njegov grob je i danas na groblju Nadkovači.

Bilo je mnogo priča o Žutom hafizu, ali su samo neke zapisane i prepričavaju se sa strahom.

Jednu od takvih zapisao je i Vlajko Palavestra, koja kaže da su se neke šaljivdžije dogovorile da malo ismiju Žutog hafiza, pa su svog druga polegli u tabut, mrtvački sanduk bez poklopca, pa su otišli da pozovu Žutog hafiza da mu klanja dženazu.

Naime, kada su otišli do kuće gdje je Hafiz živio on je klanjao i kad je završio pitao ih je šta su trebali, a oni su mu ispričali šta žele. Hafiz je došao i stali su klanjaju dženazu, a on se okrenuo prema njima i kratko ih upitao da li će klanjati dženazu mrtvom ili živom čovjeku, na šta su mu oni odgovorili naravno mrtvom, ko je još dženazu klanjao živom čovjeku.

Kada su završili sa dženazom ispratili Hafiza, otkrili su tabut i vidjeli da je njihov drug stvarno umro.

Ovo je samo jedna od priča o ovom zanimljivom čovjeku koje govore o vremenima starim. Grob žutom Hafiza je i danas u Sarajevu, a svi koji prođu uz Kovače prema Vratniku, sa desne strane na malom groblju Nadkovači prođu pored groba ovog čovjek, koji je prema vjrovanjima mogao da radi razna čudesa od kojih se i danas u sarajevskim mahala mnogim ledi krv u žilama.