Sjećanje: Šesta godišnjica smrti Ede Mulahalilovića

Edo je rođen u Sarajevu 23. marta 1964. Klasičnu gitaru počeo je učiti u dobi od četiri godine kod prof. Rudolfa Vrnoge, zatim prof. Vjekoslava Andreea, s kojim osvaja mnoge nagrade na raznim republičkim i državnim takmičenjima širom bivše SFRJ.

Godine 1977. je imao prvi solistički koncert na klasičnoj gitari u gradu Hvaru; 1978. je učenje gitare nastavio kod prof. Mile Rakanović, a u isto vrijeme počinje svirati električnu gitaru i s Pjerom Žalicom osniva svoju prvu grupu Baobab u kojoj je bio gitarist i pjevač.

Sedam godina kasnije, s Harijem Varešanovićem osniva grupu Hari Mata Hari, koja do 1990. postaje jedna od najpopularnijih pop grupa u bivšoj SFRJ. Godine 1991, Edo u saradnji s bratom Adijem objavljuje uspješan album Jedna je pjesma cijelog života za sarajevski Diskoton, ali rat spriječava dalju promociju i turneju.

Do kraja 1995. godine radio je na raznim kulturno-umjetničkim projektima u opkoljenom Sarajevu, a autor je teksta pjesme koja je 1994. predstavljala BiH na Eurosongu u Dublinu.

Od 1996. do 2006. je radio u Finskoj kao kompozitor s tamošnjim izvođačima, a neka njegova autorska djela nastala u to vrijeme objavljena su širom svijeta. Edo Mulahalilović, u tandemu sa bratom Adijem iza sebe ima oko 20-tak objavljenih albuma u zemljama ex-Jugoslavije, isto toliko u Skandinaviji,  te 10-tak kompozicija objavljenih širom svijeta.

Dobitnik je svih najznačajnih diskografskih priznanja u ex-Yu do 1992. godine (Zlatna ptica Jugotona za preko milion prodatih nosača zvuka, Oskara popularnosti, dijamantne ploče, desetak platinastih i zlatnih ploča, te raznih drugih priznanja, a u Finskoj nekoliko platinastih i 2 zlatna CD-a). Uz bosanskohercegovački Amus i Sine Qua Non, bio je član nekoliko evropskih udruženja kompozitora - finski Teosto, Gramex, HDS, Sazas.

Umro je u Beogradu 27. juna 2010.