Sjećamo se Srebrenice, sjetimo se i Sirije

Stradanje civila u Siriji, gdje (nezvanično) traje građanski rat, u kojem državne snage ne štede metke na svojim sugrađanima, često se uspoređuje sa ratom u Bosni i Hercegovini.

Nerijetko, također, analitičari uporede sirijska stradanja sa Srebrenicom, apelirajući na svjetske lidere da ne dozvole nova masovna krvoprolića, nevine žrtve te sam genocid, koji su u Srebrenici 1995. godine počinile vojne i policijske snage Republike Srpske.

U sirijskim sukobima, od demonstracija koje su počele u martu prošle godine na valu Arapskog proljeća, pa do danas, poginulo je preko 17.000 civila, prema izvorima sirijske opozicije.

Preko 25.000 ljudi je u zatvorima, nakon što su hapšeni zbog demonstracija i sumnji da sarađuju s opozicionim političkim snagama i vojnim formacijama. Oko 240.000 ljudi je protjerano iz svojih domova, od čega je 180.000 moralo napustiti svoju zemlju i prebjeći u Turski ili, rjeđe, Jordan.

Najstravičniji je Masakr u Hami, počinjen prije nešto više od mjesec dana, kada je ubijeno oko 60 civila, među kojima najviše žena i – djece.

Rat u Siriji vjerovatno neće biti uskoro završen, a mnogi ga porede sa ratom u Bosni i Hercegovini, upravo zbog neujednačenih reakcija međunarodne zajednice i nespremnosti da se ljudski životi stave ispred globalno političkih odnosa i interesa.

I za Srebrenicu se, pored samih počinitelja, političkih nalogodavaca i zaštitnika, često okrivljuje upravo međunarodna zajednica, koja nije reagirala na vrijeme.

Sirijskim žrtvama i Sirijcima koji strijepe od novih napada vojske i milicija pod kontrolom vladajuće elite mi, građani ove zemlje, sami ne možemo naročito pomoći. Ne može to učiniti ni naša mala, razjedinjena i na globalnom planu potpuno nebitna zemlja.

Ipak, kao ljudi, možemo se na godišnjicu srebreničkog genocida, sjećajući se preko 8.000 nevino ubijenih ljudi, sjetiti sirijskih žrtava, ali i živih Sirijaca. Jer i jedna i druga patnja je, na kraju, samo ljudska patnja.