Čežnja zvana žičara: Sjećanje na sarajevsku žičaru i 'plovidbu' do Trebevića (FOTO)

Konačno, formalno i pravno – sarajevska žičara do Trebevića ponovo se gradi i trebala bi u funkciji biti nekad sljedeće godine.

U prostorijama Gradske uprave danas je potpisan ugovor kojim se ovaj važan sarajevski projekt pretočio u stvarnost.

Grad Sarajevo počinje gradnju trebevićke žičare: Završetak moguć u 2017. godini (FOTO)

Da vas podsjetimo, sarajevska žičara (ili uspinjača), puštena u pogon 1959, izgrađena je za samo godinu dana, iako su pripremni radovi počeli još 1956. godine. U njenu izgradnju utrošeno je 221 miliona tadašnjih dinara, a brigu o žičari vodilo je Gradsko saobraćajno poduzeće.

Početna stanica bila je u nekadašnjoj ulici Dimitrija Tucovića, danas ulici Avdage Šahinagića, u Općini Stari Grad, kraj Sarajevske pivare, a završavala je na Vidikovcu, poznatom sarajevskom restoranu i izletištu na obroncima Trebevića.

Svečanom otvorenju prisustvovao je veliki broj građana. U prvoj kabini koja je krenula ka Trebeviću bili su tadašnji gradonačelnik Sarajeva Ljubo Kojo, te Grujo Novaković i Nisim Albahari, članovi Izvršnog komiteta Centralnog komiteta Bosne i Hercegovine.

Žičara je bila kružnog tipa s dva užeta koje je držalo ukupno osam stubovova, a čija je visina bila između osam i 24 metra. Udaljenost između dvije polazne stanice bila je 2064,25 m, a tu dionicu kabina je prelazila za 12 minuta. U oba pravca, u toku jednog sata, moglo je biti prevezeno 800 putnika. Žičara je kretala s nadmorske visine 538,6 m, dok je stanica na Trebeviću bila na visini 1160,2 m.

Projektiranje i nadzor radova obavljala je firma Transporte iz Čehoslovačke, dok su ostali dijelovi rađeni u Jugoslaviji. Ipak, nakon puštanja žičare u pogon uočeni su problemi s prekidima saobraćaja i oštećenjima opreme. Ubrzo je donijeta odluka da se izvrši sanacija žičare za koju je nadležna bila firma Metalna iz Maribora: čak tri puta rađena je kompletna sanacija sarajevske žičare.

Nažalost, žičara je potpuno uništena tokom ratnih dešavanja u prvoj polovini devedesetih godina prošlog stoljeća. Nadamo se da ćemo sljedeće godine, 22 godine nakon kraja rata, ponovno „zaploviti“ kabinama do Trebevića.