Istočno Sarajevo: Pogledajte kako su Delije i Grobari obilježile neustavni dan RS-a

Na mjestu, ili nedaleko od mjesta gdje je takozvana VRS predvođena Ratkom Mladićem sijala smrt po Dobrinji u noći sa osmog na deveti januar opet su se vijorili barjaci pod kojima su ginuli djeca, žene, civili. Opet se pojavio lik krvnika iz Kalinovika, znate onog što "tuče Velušiće, jer tamo nema srpskog življa".

Eh tu, gdje su 1. juna 1993. godine, trećeg dana Kurban-bajrama, raja, djeca, omladina igrala fudbalsku utakmicu ispaljena su dva minobacačka projektila. Utakmicu je gledalo 200 ljudi, poginulo je 15.

Tog dana su ubijeni:

Atif Bajraktarević, Mirza Deljković, Alija Godinjak, Alija Gojak, Adnan Mirvić, Kemal Mulaahmetović, Dragan Osadčij, Refik Ramić, Jusuf Razić, Munir Sabanić, Adel Selmanović, Danijel Šolaja, Damir Trebo, Asim Zagorica i Marko Žižić.

Pogledajte slavlje iz Istočnog Sarajeva

U Parku "Gavrilo Princip" u Istočnom Novom Sarajevu navijači Partizana, popularni "Grobari" organizovali su bakljadu povodom nesutavnog dana RS-a.

Drugi masakr na Dobrinji se desio 12. jula 1993. u ulici Hakije Turajlića 37, kada je od minobacačke granate ispaljene sa srpskih položaja, u redu za vodu stradalo 13 civila, a 15 ranjeno.

Tog dana su ubijeni:

Ljiljana Matić, Ibro Talić, Enisa Talić, Jasna Tvrtković, Stela Tvrtković, Rahima Mehonić, Sedajeta Mehonić, Nedžiba Mehonić, Ajdin Kirlić, Dragica Mićanović, Zoran Simić, Sulejman Selimović i Ilham Jelovac.

Treći masakr se desio 18. juna 1995. godine. Tada je iz pravca Nedžarića ispaljena granata koja je pogodila Osnovnu školu "Skender Kulenović" u kojoj je veliki broj ljudi čekao u redu za vodu. Tom prilikom je ubijeno sedam, a teže ili lakše ranjeno dvanaest ljudi.

Tog dana su ubijeni:

Kenan Čizmić, Rešad Imamović, Izet Kadić, Nura Lončar, Safet Lončar, Sulejman Mehmedović i Bahrija Sijerčić.

Četrvti masakr dogodio tri dana kasnije, 21. juna 1995. Tada je ubijeno šest, a ranjeno petnaest civila.

Na Dobrinji je bila opsada u opsadi. Ginula su djeca, žene, ginuli su civili. Na istom onom mjestu gdje su Delije slavile neustavni rođendan. Na mjestu gdje 30.000 stanovnika nije dozvolilo da ode u nestanak samo zbog toga što su željeli mir i Bosnu i Hercegovinu.

Tog 9. januara 1992. godine ubijeni su Ibro, Ljiljana, Enisa, Jasna, Dragica, Zoran, Sulejman... Ne zato što su se drugačije zvali, jer su dolazili iz svih naroda i nacija, nego zato što su htjeli mir, zato što su htjeli Bosnu i Hercegovinu (onu AVNOJ-ovsku), zato što nisu htjeli da pucaju po svom gradu, svojim ljubavima, drugovima, simpatijama, ulicama...

E, pa Delije, nek vam je "sretan".