50MINUTA: Eskmo, Dan Deacon

U prvom dijelu večerašnje emisije 50minuta (emitira se srijedom u 22 sata) slušamo autora koji se na svome albumu prvijencu iz 2010. godine bavio interesantnim igrarijama sa zvukom. Album se zvao Eskmo poput čovjeka koji ga je napravio, a donio je zanimljive zvučne sklopove koje je pohvalio i istinski majstor zvuka Amon Tobin.

Eskmo je Brendan Angelides, producent elektroničke muzike iz Los Angelesa. Njegova se muzika širi izvan žanrovskih odrednica, što je rezultat Brendanove svjesne namjere da se bavi eksperimentom bez klasifikacija. Njegove radove su do sada izdavale etikete kao što su Ninja Tune, Warp Records te Planet Mu, a Brendan posjeduje i vlastiti label, Ancestor za koji je 2010. godine objavljen i proizvod zajedničkog rada Brendana i Amon Tobina, pod okriljem njihovog projekta ESKAMON.

Godine 2012. Eskmo je objavio EP Language, reflektirajući vlastita stanja i istražujući nove teritorije. Naslovnica albuma prikazivala je egipatsko božanstvo Tot, umjetnika pisanja, magije, nauke i cjelivanja. Teme koje su obrađivale numere iza ovog covera iz lične su se autorove perspektive bavile sebstvom i odnosima sa drugim ljudima, strahom, nostalgijom te drugim ljudskim košmarima. Sva se ta kontemplacija razvijala kroz teksture minimalističkog avant-popa i dancea, zvuka drugačijeg od onog sa albuma Eskmo, otkrivajući nove dimenzije autora što je nesumnjivo privukao pažnju svojim izvrsnim numerama kao što su ''Cloudlight'', ''We Got More'' ili ''Color Dropping''.

Brendan Angelides nastavlja pripovijedati svojim autentičnim jezikom, premda uvijek i sa dozom inovacije. Ovoga puta Eskmo je inspiriran Suncem, pa je i njegov album logičnoga naslova SOL toploga i ugodnog ozračja, unatoč njegovim elektroničkim zvučnim konstrukcijama. Ljudski element Brendanove sintetičke muzike neizostavan je njen sastojak, koji svjedoči da iza svakoga, pa i najhrabrijeg ljudskoga eksperimenta stoji samo čovjek, vođen intelektom koliko i emocijom.

Drugi dio večerašnje emisije predstavlja rad još jednog avanturiste u prostranom svijetu zvuka, takođe američkog autora Dan Deacona, aktivnog od 2003. godine, kada je objavio i svoje prvo izdanje, kompilaciju elektroničke i live muzike pod naslovom Meetle Mice. Ipak, nije to bio i rad koji je ovog autora predstavio nešto komercijalnijoj muzičkoj sceni, koja će Dan Deacona zamijetiti tek sa njegovim izdanjem Spiderman of the Rings. Uslijedili su studijski albumi Bromst (2009) i America (2012), posljednji inspiriran kontradiktornim emocijama umjetnika prema njegovoj domovini, osjećajima ljubavi ali i straha, frustracije i bijesa.

Daniel Deacon formalno je obrazovani muzičar, specijaliziran za elektro-akustičku i kompjutersku muziku, poznavalac raznih instrumenata i muzički istraživač. Osim što je zainteresiran za elektronički zvuk, Deacon djeluje i izvan popularnih žanrova komponujući suvremenu klasičnu muziku, namijenjenu izvedbama u velikim koncertnim dvoranama, poput Barbican centra ili Carnegie Halla. Ipak, uz ovakve radove i prostore njihove prezentacije kao suprotnost stoje energični solo live nastupi Dan Deacona tokom kojih je on u bliskoj interakciji sa publikom. Ova osobenost Daniel Deacona, jedinstvo njegovih kreativnih različitosti, čine ga veoma specifičnim autorom koji slušatelja neće ostaviti ravnodušnim.

Novo studijsko izdanje Deacona objavljeno je koncem mjeseca februara, pod nazivom Gliss Riffer. Uzbudljiv i vedrog raspoloženja ovaj album već svojim naslovom ukazuje na autorovu strast prema igrariji sa loop-ovima glissanda, čiji riffovi prožimaju Deaconovu muziku. Gliss Riffer obećava dinamiku i neku neobičnu radost, budeći tijelo i duh svojom neodoljivom razigranošću.