Sjećanje na pogibiju Boška Buhe, narodnog heroja Jugoslavije

Boško Buha, rođen je 1926. godine na prostoru današnje Hrvatske, u Slavoniji, kao dete Rada i Mare Buhe. Nedaleko od Virovitice završio je osnovnu školu, poslije čega se vratio na selo gdje ga je, sa navršenih 15 godina, zatekao rat.

Njegova porodica je, kao i veliki broj porodica iz tog kraja, poslije formiranja Nezavisne Države Hrvatske i sloma Kraljevine Jugoslavije, bila primorana da napusti novoformiranu državu i utočište nađe u, također okupranoj, Srbiji.

Pošto su prešli Savu, nastanili su se u blizini Šapca, a mladi Boško se priključio partizanskim jedinicama. Odatle se preselio u prvu oslobođenu teritoriju – Užičku Republiku i tamo ostao do njenog pada u zimu 1941. godine.

Trending

Vrhovni sud FBiH potvrdio pravosnažnu presudu za pet ljudi zbog trgovine ljudima

Nakon herojskih borbi na Kadinjači, Boško se sa svojim saborcima iz Užičkog partizanskog odreda povukao u pravcu Sandžaka, da bi se zatim, u Čajniču, priključio novoformiranoj Drugoj proleterskoj udarnoj brigadi, gdje se istakao kao bombaš.

Zbog nižeg rasta, Boško je imao mogućnost da se neometano prikrada do neprijateljskih položaja, uništavajući ih ručnim granatama. Ovakva lucidnost i hrabrost nisu prošli neopaženo, pa su ga nakon izuzetnih doprinosa u borbama u Bosni, njegovi saborci uputili kao svog predstavnika na Prvi kongres Ujedinjenog saveza antifašističke omladine Jugoslavije u Bihaću.

Tamo je, zbog svog nadahnutog govora, ali i zbog upečatljivo niskog rasta, izazvao opšte oduševljenje među prisutnima, među kojima je bio i Josip Broz Tito, koji je ustao sa svog mesta i čestitao mu.

Boško Buha se isticao i u svim kasnijim borbama, tokom Četvrte i Pete neprijateljske ofanzive, te je dva puta nagrađivan od strane Tita.

Poginuo je 27. septembra 1943. godine u blizini sela Jabuka, na današnjoj granici između Crne Gore i Srbije, dok je išao prema Prijepolju. Njegov kamion je tada upao u zasedu četničkih snaga, a Boško je poginuo pružajući im otpor. Imao je 17 godina.

Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine Federativne Narodne Republike Jugoslavije, 20. decembra 1952. godine, proglašen je za narodnog heroja, kao jedan od najmlađih boraca Narodnooslobodilačke borbe naroda Jugoslavije.