Sjećanje na Nedžada Ibrišimovića: 1940-2011.

"Sinoć je u Žepču obijena knjižara iz koje je ukradena jedna moja knjiga. Sumnja je pala na oba čitaoca. Istraga je u toku..."
Nedžad Ibrišimović, "Slovo (o) čitaocu" - avgusta, 1990.

Prije dvije godine, tačno na ovaj datum - 15. septembra 2011, u Sarajevu, u 71. godini života, umro je Nedžad Ibrišimović. Ibrišimović je bio istaknuti bosanskohercegovački književnik.

U trećoj godini je ostao bez oca i s majkom odlazi u Žepče gdje završava osnovnu školu. Nakon jednogodišnjeg pohađanja tehničke škole u Zenici, 1957. godine prelazi u Sarajevo i pohađa srednju školu za primjenjene umjetnosti, odsjek vajarstvo i završava je 1961. Nakon godinu dana nastavničkog rada u Žepču, upisuje studij filozofije u Sarajevu i diplomira 1977. godine. Bio je urednik u listovima Naši dani i Oslobođenje, jedno vrijeme bio je nastavnik u Goraždu, ali je uglavnom bio profesionalni književnik, podsjeća portal Historija.ba.

U toku agresije na BiH direktno se uključio u odbranu zemlje. Bio je član  Udruženja likovnih umjetnika BiH od 1982; od 1982. do 2000. imao deset samostalnih izložbi. Bio je predsjednik Društva pisaca Bosne i Hercegovine, od 1993. do 2001, a od 1995. do 1998. glavni i odgovorni urednik časopisa za književnost Život. Prevođen je na češki, turski, albanski, engleski, francuski, španski, njemački i italijanski.

Nakon izlaska iz štampe remek djela Vječnik (2005.), Društvo pisaca BiH ga je kandidiralo za Nobelovu nagradu. Roman Vječnik je oborio sve rekorde u izdavačkoj kući Svjetlost iz Sarajeva, uključujući i Selimovićev "Derviš i smrt". U januaru 2009. godine u izdanju IKD "Šahinpašić" objavljeno je osmo izdanje "Vječnika", a ukupan tiraž svih izdanja je 12.000 primjeraka.

Nagrade 

-    za roman Ugursuz dobio je Šestoaprilsku nagradu grada Sarajeva 1969. godine,
-    za televizijsku adaptaciju Ugursuza prvu nagradu za dramski tekst na Bledskom festivalu 1970. godine,
-    za roman Karabeg godišnju nagradu Izdavačkog preduzeća "Svjetlost" 1971. godine,
-    za roman Braća i veziri godišnju nagradu Izdavačkog preduzeća "Veselin Masleša" 1989.
-    za knjigu Knjiga Adema Kahrimana, dodijeljena mu je nagrada Društva pisaca BiH 1992.
-    za Izabrana djela I - X, dobio je nagradu Skender Kulenović, 2004.
-    za roman "Vječnik" dobio je nagradu Bošnjačke zajednice "Preporod", 2005.
-    za roman "Vječnik" Udruženje izdavača i knjižara BiH dodijelilo mu je godišnju nagradu 2005.
-    za roman "Vječnik" dodijeljena mu je nagrada Hasan Kaimija, 2006.

Ibrišimovićeva djela

    Kuća zatvorenih vrata, 1964.
    Najbolji časovničar na svijetu (radio-drama), 1967.
    Pisac i njegova kreatura (radio-drama), 1968.
    Zlatni most (radio-drama), 1968.
    Ugursuz, 1968.
        Zla krev, Odeon, Praha, 1976;
        3. izd. V. Masleša, Sarajevo, 1982;
        OGURSEZI. Perkhteu Musa Ramadani. Prishtine, Rilindija, 1988;
        Ugursuz, Svjetlost, Sarajevo, 1984/1985;
        Ugursuz, Svjetlost, Sarajevo, 1991;
        Ugursuz, Preporod, Sarajevo, 1996;
        Ugursuz, Svjetlost, Sarajevo, 1997;
        Ugursuz, Publishing, Sarajevo, 1999;
    Karabeg, 1971.
    Priče, 1972.
    Glas koji je pukao o Egidiju (radio-drama), 1974.
    Izvor (radio-drama), 1977.
    Živo i mrtvo, 1978.
    Zmaj od Bosne, 1980.
    Car si ove hevte, 1980.
    Šamili tubakovi, 1984.
    Nakaza i vila, 1986.
    Drame, 1988.
    Kuća bez vrata i druge priče, 1989.
    Braća i veziri, 1989.
    Dva dana u Al-Akru, 1991.
    Knjiga Adema Kahrimana, 1992.
    Zambaci moje duše, 1993.
    Izabrana djela I - X.
    Vječnik, 2005.