Tiziano Vecelli majstor portreta i pejzaža

Tiziano Vecelli ili Tiziano Vecellio je najvažniji i najuticajniji umjetnik na prijelazu iz renesanse u barok. Bio jedan od najsvestranijih talijanskih slikara, podjednako vješt u portretima kao u pejzažima.

Tiziano je jedan od prvih slikara koji je imao uglavnom klijente iz inostranstva.

Tačan datum njegovog rođenja je nepoznat. Umjetnik je tvrdio, u svom pismu španskom kralju Filipu II, da je rođen 1477. godine, ali se pretpostavlja da je to bilo negdje između 1488. i 1490. godine u mjestu mjestu Pieve di Cadore.

Sa deset godina roditelji su ga poslali u Veneciju, gdje se obučavao za slikara. Prvo je učio u radionici Sebastiana Zuccata, ali za njegov umjetnički razvoj presudno će biti usavršavanje pod nadzorom Giovannija Bellinija i Giorgionea.

Majstorski naslov La Sanseria (ili Senseria), koji se davao samo slavnim umjetnicima, stekao je 1513. godine.

Oženio je Ceciliju 1525. godine, a samo pet godina kasnije ostao je udovac.

Karla V naslikao je 1532. godine u Bologni, nakon čega je proglašen grofom i vitezom zlatne mamuze. Na njegovu veliku čast, i njegova djeca su proglašena plemićima.

Posljednjih 25 godina svog života radio je za Filipa II i postao opsjednut portretist. Dovršavao je djela svojih učenika, što je zakompliciralo autorizaciju slika.

Tokom života mijenjao je način slikarstva, te mnogi kritičari tvrde kako njegova rana i kasna djela ne mogu biti djelo istog čovjeka.

Svoj prvi veliki uspeh ostvario je delom Uspeće Bogorodice oslikanim u crkvi Frari u Veneciji.

Preminuo je od bubonske kuge na današnji dan, 27. avgusta 1576. godine u Veneciji. Za svoje počivalište odabrao je kapelu Raspela u franjevačkoj crkvi Santa Maria Gloriosa dei Frari u kojoj je radio svoje posljednje djelo Oplakivanje Krista.