Komunisti u Rusiji sve brojniji

Prije 20 godina, 6. novembra 1991, tadašnji predsjednik Rusije Boris Jeljcin zabranio je rad komunističke partije. Dvije godine kasnije partija je osnovana ponovo, a danas broji sve više članova.
 
Sa stisnutom pesnicom i odlučnim pogledom Genadij Zjuganov predstavlja svoju Komunističku partiju. U pozadini se vide industrijska postrojenja, a pored njih slogan: "Obezbijedićemo da ukradeno bude vraćeno!" A to je i suštinska poruka predizbornog programa ruskih komunista pred predstojeće parlamentarne izbore zakazne 4. decembra ove godine.

Ovo takođe znači i "ukradena domovina", odnosno Sovjetski Savez koji se raspao prije 20 godina. Komunisti svojim programom pozivaju na "novu uniju bratskih naroda". Osim toga žele da se "ljudima vrati ukradeno bogatstvo". I cijela privredna branša bi trebalo da bude ponovo nacionalizovana. Komunisti takođe žele da se vrate na sovjetsku socijalnu politiku. Između ostalog obećavaju besplatno školstvo i zdravstvenu zaštitu.

Komunistička partija Ruske federacije (KPRF) osnovana je 1990. Osnovali su je članovi Komunističke partije Sovjetskog Saveza (KPSSSR) koji su bili protiv reformi predsjednika partije Mihaila Gorbačova. Zbog pokušaja puča protiv sovjetskog predsjednika Mihaila Gorbačova 1991, predsjednik Rusije Boris Jeljcin je po dolasku na vlast nekoliko mjeseci kasnije zabranio KPSSSR, a takođe i KPRF. No, Komunistička partija Ruske federacije je ponovo osnovana 1993. godine. Do 2003. to je bio najveći poslanički klub u ruskoj državnoj Dumi. Od tada su u ruskom parlamentu dominirale partije bliske Kremlju na čijem čelu je bio Vladimir Putin.

Jedina opoziciona snaga u parlamentu
Obećanja komunista i danas "piju vode" u narodu. Ispitivanje javnog mnjenja je pokazalo da KPRF na predstojećim izborima može da osvoji i do 17 procenata glasova birača, a na taj način bi povećali rezultate posljednjih izbora za pet odsto. I onda bi partija ponovo postala druga najjača snaga Dume.

Aleksej Gradaškin iz nezavisnog moskovskog Instituta za ispitivanje javnog mnjenja Levada smatra da ima mnogo razloga za popularnost komunista. "Opšte raspoloženje u zemlji nije tako optimistično kao pred izbore 2007", kaže ruski sociolog. Ekonomska kriza ostavila je traga i u najvećoj zemlji planete, a to je dalo krila mnogim političkim partijama, a ne samo komunistima. Osim toga na predstojećim izborima će učestvovati mnogo manje partija, objašnjava Grašdankin. "Seljačka stranka, koja ima sličnu politiku kao i Komustička partija, neće učestvovati na izborima." Tako bi onda njeni birači glasali za komuniste.

Postoji još jedan razlog zašto je sve više birača koji žele da svoj glas daju komunistima. A to je protivljenje vladajućoj Putinovoj stranci Jedinstvena Rusija. Već godinama je doduše Komunistička partija RF jedina prava opoziciona snaga u ruskom parlamentu. Druge partije, poput desno populistički orjentisanih liberalnih demokrata su lojalni Kremlju.

Partija sovjetskih nostalgičara?
A ko zapravo u današnjoj Rusiji pruža podršku komunistima, može se vidjeti svakog 7. novembra (25. oktobra po Julijanskom kalendaru) na godišnjicu Oktobarske revolucije. Najveći broj njih su penzioneri koji izlaze na ulice sa crvenim zastavicama. No, partijska baza bi u stvari trebalo se smanjuje. Jer, s vremenom sovjetski nostalgičari izumiru. To bi trebalo da bude tako na duže staze, smatra i sociolog Grašdankin. Ali, partija i dalje dobija nove simpatizere. "Ljudi svake godine dosežu starosnu granicu i odlaze u penziju, a to znači socijalni sunovrat", objašnjava ruski sociolog. Ti ljudi su veliki dio svog života proživjeli u Sovjetskom savezu i do danas drže da je to bio socijalno pravedan sistem.

Da socijalizam nije mrtav, u to su ubijeđeni ruski komunisti. A potvrdu svoje kritike kapitalizma vide u aktuelnoj globalnoj ekonomskoj krizi i žele da uče od zemalja poput Kine. S druge strane šef Komunističke partije Zjuganov je tokom svoje posjete Berlinu sredinom oktobra istakao: "Ne vjerujem da čovjek treba da nas se plaši. Neće biti eksproprijacije. Mi živimo u jednoj drugačijoj epohi."

No, komunisti su odavno na postsovjetskoj političkoj sceni. I na njihovoj izbornoj listi su takođe i imućni preduzetnici, koji se više rukovode komercijalnim nego ideološkim interesima. A Zjuganov na predizbornom plakatu svoju pesnicu može da stisne onako kako želi. "Jer, komunisti bi imali velike poteškoće da ispune svoja predizborna obećanja", zaključuje Grašdankin.