Nikada ne zaboraviti Olgu i Suadu

"Zar je ovo Sarajevo?"

Bile su to posljednje riječi Suade Dilberović nakon što je pogođena snajperskim metkom, na današnji dan, petog aprila 1992. 

Suada, tada 24. godišnja studentica medicine i Olga Sučić, 34-godišnja službenica, bile su prve žrtve opsade Sarajeva.  

Danas obilježavamo 23 godine njihove smrti. 

Tog 5. aprila 1992, u Sarajevu su se održavale antiratne demonstracije, građani su željeli mir. Pred zgradom tadašnje skupštine Republike Bosne i Hercegovine okupila se masa koja je vijorila jugoslovenske zastave, mahala slikama Josipa Broza Tita i parolama kako BiH želi mir.

Malo Sarajlija zna da je tog dana, od snajperista koji su bili pozicionirani u objektu naspram benzinske pumpe, teško ranjen Milomir Vučijak, stariji gospodin iz sarajevske ulice Obale 27. jula (danas Aleja lipa). Gospodin Vučijak ili čika Mišo, kako su ga zvala djeca s posljednjeg sprata u jednom ulazu Obale 27. jula, tek što je postao djed, preminut će od posljedica ranjavanja dva ili tri dana poslije u sarajevskoj bolnici

Među njima su i 34-godišnja radnica Skupštine Olga Sučić i deset godina mlađa studentica medicine Suada Dilberović. Masa se počinje kretati prema Vrbanja mostu i u tom trenutku Sarajevom odjekuju prvi snajperski pucnji.

U slavu na žrtve ovih hrabrih žena, Vrbanja most  u Sarajevu danas nosi ime Suade i Olge.