Sud BiH potvrdio optužnicu protiv Selme Cikotića i Dževada Mlaće zbog zločina nad Hrvatima u Bugojnu

Sud Bosne i Hercegovine djelimično je potvrdio optužnicu protiv Dževada Mlaće i Selme Cikotića za ratni zločin protiv ratnih zarobljenika.

Sud BiH je, kako se navodi u saopćenju, 29. decembra prošle godine djelimično potvrdio optužnicu.

Istovremeno, Sud je odbio optužnicu u odnosu na osumnjičenog Tahira Granića.

Optuženi Dževad Mlaćo i Selmo Cikotić se terete da su tokom rata u Bosni Hercegovini u vrijeme oružanog sukoba između HVO i ARBiH, od 18. jula 1993. godine do polovine aprila 1994. godine, Mlaćo kao predsjednik Ratnog predsjedništva opštine Bugojno, a Cikotić kao komandant OG Zapad ARBiH od 12. marta 1993. do 13. aprila 1994. godine, a od navedenog dana u svojstvu načelnika štaba u 7. korpusu ARBiH, za vrijeme obavljanja pomenutih dužnosti i funkcija, u okviru svojih ovlaštenja, postupali suprotno pravilima međunarodnog humanitarnog prava, kršeći odredbe članova 75., 86. i 87. Dopunskog protokola broj I uz Ženevske konvencije od 12. augusta 1949. godine o zaštiti žrtava međunarodnih oružanih sukoba, čl. 3. i 130. Ženevske konvencije o postupanju sa ratnim zarobljenicima od 12. augusta 1949. godine, te suprotno Naredbi Predsjedništva RBiH o primjeni pravila međunarodnog ratnog prava u Oružanim snagama RBiH i Dopunskog protokola II iz 1977. godine.

Tako se optuženi Dževad Mlaćo tereti da je naredio ubistva zarobljenika hrvatske nacionalnosti, njih 23 do 26, na način da je napravljen spisak tzv. “ekstrema” zarobljenika HVO, a potom odvođenje tih osoba u prostorije BH banke, gdje su mučeni i premlaćivani, nakon čega su od pripadnika vojne policije odvođeni u posebne prostorije na lokalitetu Rostovo, da bi potom bili likvidirani od strane pripadnika vojne policije.

Dalje se navodi da je optuženi Selmo Cikotić propustio da preduzme sve moguće mjere u granicama svojih ovlaštenja da spriječi učinjenje krivičnih djela ubistava i nečovječno postupanje, koje su izvršene na način da su, nakon što je Dževad Mlaćo u svojstvu predsjednika Ratnog predsjedništva opštine Bugojno, nakon 15. vanredne sjednice Ratnog predsjedištva, dana 22. jula 1993. godine, kao de facto autoritet civilne i vojne vlasti na području opštine Bugojno, čije su se odluke poštovale i provodile, donio odluku da se određeni broj zarobljenika hrvatske nacionalnosti koje je označio kao „esktremni dio“ tajno likvidira.

Optuženi se tereti i da je izdavao naredbe da se zarobljena lica hrvatske nacionalnosti izvode na obavljanje prinudnih radova na prvim borbenim linijama, svjestan da je takvo postupanje nedozvoljeno i nezakonito, jer im je na takav način ugrožen život, na koji način je nečovječno postupao prema istima.