Komšićeva ostavka ogoljava karakter SDP-a

Opširnije o prijedlogu SDP-a za provedbu presude Sejdić-Finci čitajte na ovom LINKU

Komšić je ostavku podnio u ponedjeljak, nakon što je tri dana ranije napustio sjednicu Predsjedništva stranke na kojoj se raspravljalo o provedbi presude Evropskog suda za ljudska prava u predmetu Sejdić-Finci. Komšić je, naime, izrazio neslaganje sa stranačkim šefom Lagumdžijom koji je postigao dogovor sa dva HDZ-a prema kojem bi Federacija BiH, dva člana bh. Predsjedništva, birala iz dvije izborne jedinice-hrvatske i bošnjačke.

Komšićeva ostavka, kako navode nekadašnji prvi ljudi SDP-a, nije neočekivana, piše Radio Slobodna Evropa.

Unutrašnja transformacija

„Mislim da SDP doživljava jednu unutrašnju transformaciju političke prirode koja je bila neminovna, a to je politika koja je bila usmjerena ka tome da se SDP i socijaldemokratski principi instrumentaliziraju na način da samo pojedinci imaju koristi od socijaldemokratije na način da se pokrivaju socijaldemokratskim plaštom, a faktički iza scene ostvaruju samo svoje lične interese“, ocjenjuje bivši SDP-vac, a današnji potpredsjednik SDU Miro Lazović.

Nijaz Duraković

Osim Lazovića, na vanrednom kongresu SDP-a 2002. SDP su napustili gotovo svi čelni ljudi - Nijaz Duraković, Ivo Komšić, Nijaz Skenderagić, Sead Avdić, Sejfudin Tokić i Nermin Pećanac. Deset godina kasnije, SDP je iz vlasti izbacio SDA, a za nove partnere odabrala dva HDZ-a i Savez za bolju budućnost.

Inače, SDP je 2010, nakon osam godina provedenih u opoziciji, pobijedio na opštim izborima na području Federacije BiH. No, vrlo brzo nakon toga, slogan kojim su se služili tokom kampanje „Država za čovjeka“ je bio samo mrtvo slovo na papiru.


Željko Komšić i 'Država za čovjeka'

Lagumdžija je, naime, počeo kalkulisati s ministarskim pozicijama, a mnogi su mu zamjerili i što je samo sebi odane iz stranke imenovao za ministre. Zbog toga, kako navodi analitičar Ibrahim Prohić, Komšićeva ostavka je „kap u moru“ nezadovoljstva koje vlada u SDP-u: „Ovaj rasplet događaja ogoljava karakter SDP-a i ogoljava staljinističke metode koje se tamo dešavaju.“

Komšićeva ostavka nije prva ove godine. Krajem marta je napravio isti potez. Kako je tada naveo, razlog je bio to što je nezadovoljan opštim stanjem u BiH i potrebom za unutrašnjim reformama u samom SDP-u. „Ja sad idem do kraja. Ići ću do kraja -  i idem dotle da ću biti kandidat za predsjednika SDP-a na sljedećem kongresu“, rekao je Komšić tada.

Upravo ova rečenica, kako kaže Nermin Pećanac, bivši visoki funkcioner SDP-a, a danas predsjednik SDU, bila je ključna.

Nermin Pećanac

'To je zabranjeno i pomisliti'

„To sam i ranije izjavio. Kad je rekao na onoj press konferenciji prije par mjeseci da je on kandidat i da će se boriti za predsjednika SDP-a tad sam javno rekao da je to njemu izlazna karta iz SDP-a, jer to reći se ne smije, to je zabranjeno i pomisliti“, ističe Pećanac.

Kako piše RSE, nakon što je Komšić isključen na sopstveni zahtjev, nameće se pitanje - kuda ide socijaldemokratija u BiH i ima li je uopšte, s obzirom na jasnu opredijeljenost Dodikovog Saveza nezavisnih socijaldemokrata kako štiti interes Republike Srpske i srpskog naroda i Lagumždijine politike u kojoj od nekadašnje građanske opcije, kojoj je težio SDP, pravi stranku koja potiče nacionalnu podjelu. O tome fra Ivan Šarčević kaže:

„Velika je kritika lideru SDP-a što u određenome smislu multietnički koncept, kao najvažniji koncept, razvodnjava zbog nekakve političke vlasti, tako da se primiče onome što je sigurno najopasnije: isključivo rješavanju problema ove zemlje na tzv. nacionalnoj, da ne kažem - nacionalističkoj paradigmi.“