Ženski fudbal i dugo čekana popularnost

Engleski fudbalski savez je 1921. godine izbacio ženski fudbal iz engleske lige tvrdeći da je ovaj sport „prilično neodgovarajući za žene“ i da ga ne treba ohrabrivati. Zabrana je ostala na snazi narednih 50 godina, a ukinuta je tek 1971. Otad je ženama koje se bave fudbalom trebalo još nekoliko decenija da svojoj igri na terenu priskrbe željenu pažnju, pa čak i u državi koja se hvali time da je „izmislila fudbal“.

Dobra vijest kojom se ove sportistkinje mogu ponositi je da je ženski fudbal dobio neviđenu pažnju na Olimpijskim igrama koje su prije nekoliko dana počele u Londonu, piše sportski komentator Associated Pressa, Joseph White.

Na istom mjestu gdje je do prije nekoliko decenija ženama bilo zabranjeno da igraju fudbal, tribine su danas pune: tačno 70.584 navijača i navijačica je na stadionu Wembley gledalo kako Britanke pobjeđuju Brazil, javlja AP. Prema pisanju ove agencije, to je rekordni broj gledalaca i treća najveća zabilježena posjećenost kad je ženski sport uopšte u pitanju.

„Mislim da prevazilazimo granice“, kaže britanska fudbalerka Eniola Aluko. „Ljudi koji odlučuju o fudbalu danas mogu priznati da je ženski fudbal zapravo sport. Što više ljudi bude dolazilo da nas vidi kako igramo, biće sve jači.“

Popularnost se ne odnosi samo na domaći tim. Gotovo 30.000 gledalaca u utorak je pratilo utakmicu između Sjedinjenih Američkih Država i Sjeverne Koreje, što je bila prva međunarodna utakmica ženskih timova na Old Traffordu u 23 godine.

Čini se da će Olimpijske igre u Londonu označiti svojevrsnu prekretnicu u svijetu ženskog nogometa, a to čine i samom većom vidljivošću ženskog fudbala koji je inače zanemaren.

Potplaćenost nogometašica

Promjene bi mogle uticati i na zarade nogometašica. Plaćenost ženskih sportistkinja u fudbalu još uvijek je skromna, a njihova liga u engleskoj još uvijek je polu-profesionalna. Samo četiri nogometašice u jednom timu mogu naplatiti više od 20.000 funti, a one koje završe u nacionalnoj reprezentaciji godišnje mogu dobiti dodatnih 16.000 funti, što je u poređenju sa platama njihovih muških kolega zanemarivo.

Ipak, zvaničnici kažu da je u ogromnoj mjeri prevaziđena stara predrasuda da žene i fudbal ne idu zajedno, o čemu govore i brojke: ženski fudbal je po učešću treći najrašireniji sport u Engleskoj, odmah nakon muškog fudbala i muškog kriketa, što je podatak koji obećava.

Važnost reklamiranja

Aluko smatra da se ovaj interes može zahvaliti odličnom reklamiranju utakmica ženskog nogometa i kaže da bi takvu medijsku promociju voljela vidjeti stalno, a ne samo za vrijeme Olimpijade.

„Ženski fudbal više nije sport iz sjene. Ljudi trebaju imati informaciju i znati da se on dešava, baš kao što imaju u muškom fudbalu. Zasićeni smo informacijama o muškim ligama, vrijeme je da se ljude jednako informiše o ženskim utakmicama i tad ćete često viđati pune tribine na našim utakmicama.“, kaže ona.