Jamka, Refractor, James Blake

U novom izdanju emisije 50minuta opet nova muzika, ili bolje kazati zvuk.

U interesantne i čudnovate zvučne pejzaže ulazimo kroz eksperimentiranja jednog dua iz Slovačke. Oni su Monika Subrtova i Daniel Kordik, a zajedno slove kao Jamka.

Do sada su izdali četiri studijska izdanja, a posljednje, iz mjeseca novembra ove godine zove se Pari Passu.

Album je to za sve one koji vole malo teži, eksperimentalniji zvuk koji egzistira sa tamnije strane muzičkih žanrova poput industriala i noisea.

Slovački duo Jamka se hrabro prepuštaju izazovima savremenih tehnologija. Koriste sintesajzere, sekvencere, FX uređaje te samplere, i zapravo se najviše poigravaju sa modifikacijama i transformacijama zvuka. Jamka jednostavno zvuče beskompromisno i odvažno, i u svom maniru nam demonstriraju nove načine kreiranja zvučnih struktura, ali i tekstura. Jer ono što oni u svom soničnom laboratoriju prave ima i konstrukciju i boju, pa kakav god to dojam ostavljalo.

U svakom slučaju, radi se tu o jednom interesantnom zvučnom iskustvu, ali ujedno i stavu prema sadašnjem vremenu.

U nastavku emisije 50minuta još jedna zvučna zanimljivost. Dolazi nam od čovjeka po imenu Joseph Martinez, koji sebe zove Refractor, a svoj album Locus Suspectus. Radi se o zapravo više konceptu, koji se još jednom tiče istraživanja mogućnosti savremenih tehnologija. Martinezov je instrument analogni sintesajzer, koji mu služi kao generator zvuka, ali i sredstvo njegove manipulacije, odnosno realizacije efekata kao što su reverb,panning, decay i slično.

Ovaj zvučni koncept prate i vrlo interesantni, i vjerovatno adekvatni naslovi numera, poput ''Subliminal Dissonance'', ''Polarizing Algorithms'', ''Mess Age'', ''Echo Chamber Music'', ''Presence'' i tako dalje. No, uprkos ovom konceptualnom backgroundu muzike Refractora, neosporan je njen ambijentalan ugođaj, koji je nerijetko i neobično ugodan.

Refractor - Locus Suspectus

U trećem dijelu ovog izdanja 50minuta jedno već poznato ime u ovoj emisiji, uprkos tome što je čovjek iza tog imena relativno kratko u muzičkom poslu, barem u komercijalnom smislu.

On je postao sinonom za novi zvuk koji je kreacijom sintetički, ali ugođajem neobično human i emotivan, pa su ga neki kritičari prozvali i mehanički soul.

U pitanju još uvijek mlađahni James Blake, i njegov najnoviji EP Love What Happened Here.

Za ovo su izdanje neki već kazali da se tu konačno radi o onom starom Blakeu, što je s jedne strane lijepa vijest za one koji vole njegove početke, a sa druge je strane duhovita rečenica koja samo govori u kakvom previše brzom i hiperprodukcijskom vremenu živimo, jer stari je James Blake star samo nešto više od godinu dana.

No, Blake je čovjek koji samo radi ono što voli, i bez predaha. Naslovnu numeru njegova posljednjeg EP-ja, Love What Happened Here, mogli smo čuti još s početka ove godine, ali tek je sada oficijelno i objavljena, što objašnjava Blakeov tzv. povratak na vlastiti početak.

Uprkos svemu, James Blake će u svome istraživačkom duhu vjerovatno i dalje nastaviti da balansira između svoje sklonosti ka minimalističkom elektroničkom zvuku i ljubavi prema tradicionalnijem konceptu glasa i klavira.