50MINUTA: Hauschka, Ólafur Arnalds

U večerašnjoj emisiji 50minuta (emitira se svake srijede i reprizno petkom od 22 sata), u njenome prvom dijelu, slušamo novi rad umjetnika koji se zove Volker Bertelmann, ali koji se predstavlja pseudonimom Hauschka.

Bertelmann do sada u svome opusu ima već nekoliko solo studijskih izdanja, radova za film, teatar i ples, te niz saradnji s drugim autorima. Prva je dva albuma objavio za njemački Karaoke Kalk label, izdanje Substantial (2004) i The Prepared Piano (2005). Potom se pridružio britanskoj Fat Cat etiketi i 2007. izdao album Room to Expand, u kojem je još jednom bio vođen svojim istraživačkim entuzijazmom, i klavir uz pomoć izvjesnih materijalnih intervencija koristio kao sredstvo za generiranje melodije, ali i ritma. Uslijedili su radovi Versions of the Prepared Piano (2007), Ferndorf (2008), Snowflakes and Carwrecks (2008), Small Pieces (2009), Foreign Landscapes (2010), Salon Des Amateurs (2011), te Silfra iz 2012. godine, koji je Hauschka načinio s poznatom američkom klasičnom violinisticom Hilary Hahn. Taj je projekt omogućio oboma da pomjere granice vlastitih različitih interesiranje, i da se nađu negdje u nekoj drugačijoj, ali zajedničkoj dimenziji. U mjesecu martu ove godine, Hauschka je objavio i svoje novo izdanje, album Abandoned City.

Ovaj njemački klasično obrazovani pijanist i s aktuelnim albumom nastavlja svoj muzički put, koji nikako nije konvencionalan. Iako Hauschka svira klavir, daje mu drukčiji život, praveći od njega ''preparirani'' instrument. To je već poznati termin John Cagea koji podrazumijeva doslovno igrarije s utrobom klavira, među čije žice se umeću razni objekti, ili se njegovi čekići umotavaju u određene materijale. Sve ove intervencije čine da instrument zvuči drukčije, no standardno, pružajući mu neki novi kvalitet zvuka. Bertelmann slijedi u jednoj umjerenijoj verziji ovaj princip i donekle oživljava tu tradiciju, kroz lijepe i melodične aranžmane što nekada podsjećaju na muziku Satiea, ili pak Philip Glassa. Sa svojim prepariranim klavirom on voli da slika neobične zvučne pejzaže, koji grade most između svijeta eksperimentalne i klasične muzike.

Drugi dio večerašnje emisije predstavlja još jedno novo izdanje, multiinstrumentaliste, producenta i kompozitora koji također djeluje kao dio talasa neoklasične eksperimentalne muzike.

Ólafur Arnalds islandski je autor čiji je rad ukorijenjen u klasičnoj muzičkoj tradiciji, ali s kreativnim razmišljanjima otvorenim i ka prostranstvu popularnih žanrova, od ambijentalne muzike do post-rocka. Svoje prvo izdanje na tragu ovih sklonosti Arnalds je objavio 2007. godine, i nazvao ga Eulogy for Evolution. Uslijedio je EP Variations of Static, 2008., a potom zbirka kompozicija pod naslovom Found Songs. Godine 2010. je Ólafur Arnalds izdao album ...And They Have Escaped the Weight of Darkness, a krajem 2011. prezentirao još jedno osobeno muzičko putovanje naslova Living Room Songs - sedmodnevnu muzičku meditaciju čijih je sedam kratkih zvučnih rezultata nastajalo kao svojevrsni kompozicioni eksperiment u intimi Arnaldsova dnevnoga boravka. Godine 2012. Arnalds je zajedno s Nils Frahmom objavio i EP Stare, a odnedavna su njegove kompozicije i pod novim izdavačkim okriljem Mercury Classics etikete, Universal Music kuće, za koju je početkom 2013. izdao i rad poetičnog naziva For Now I am Winter.

Muzika Ólafur Arnaldsa poslužila je kao pratnja za balet i određene filmove te serijale, kao što su Another Happy Day (2011) ili serija Broadchurch (2013). Novi uradak Arnaldsov, koji prati priču na filmskome platnu, je u februaru mjesecu objavljeni soundtrack za film Gimme Shelter, američkog reditelja Ron Kraussa, premijerno predstavljen krajem prošle godine. U ovome ostvarenju, Arnaldsova muzika skromno slijedi bremenitu sudbinu glavne junakinje, u nježnoj i toploj zvučnoj priči koja svojim meditativnim kvalitetom donosi smiraj i utjehu, kroz naročitu magiju u jednostavnosti, već karakterističnu za ovog autora.