Tema sedmice: Politička podrška zločinima

Tokom ove sedmice na Radiosarajevo.ba mogli ste pročitati nekoliko tekstova vezanih za podršku Skupštine Kantona Sarajevo osobama uhapšenim zbog sumnje da su počinili ratne zločine.

Skupština Kantona Sarajevo je na svojoj sjednici 29. novembra, skoro pa jednoglasno (demonstrativno nisu glasali zastupnici Naše stranke) usvojila odluku kojom osuđuje  hapšenje šestorice ratnih, vojnih i policijskih zvaničnika općine Hadžići, osumnjičenih za ratne zločine u logorima.

Nadalje, Skupština je dala odriješene ruke resornom ministarstvu za boračka pitanja da iznađe način finansiranja odbrane osumnjičenih.

Kolektivna odgovornost?

Mladi autor i aktivista  Nedim Jahić u tekstu Sarajevsko breme kolektivne odgovornosti, uviđa tri ključne sporne tačke poteza Skupštine: direktan politički pritisak i utjecaj na pravosuđe; finansiranje osumnjičenih za ratne zločine; jednoglasnost Skupštine, a naročito ponašanje SDP-a, čiji potpredsjednik Federacije BiH Svetozar Pudarić nastoji donijeti novi odnos prema ratnim zločinima nad sarajevskim Srbima.

Jahić zaključuje da ovakvo ponašanje političkih elita samo na leđa građana Sarajeva stavlja teret kolektivne odgovornosti, koje će građani morati nositi ako nastave šutjeti.

Finansirati osumnjičene za ratne zločine?

Reagirala je i novinarka Nidžara Ahmetašević, koja godinama izvještava sa domaćih i haaških suđenja za ratne zločine.

U svom tekstu  Ne želim finansirati odbranu osumnjičenih za ratne zločine, ona postavlja sljedeće (retoričko) pitanje: Koja je razlika između odluka Vlade Republike Srpske da sufinansira odbrane osumnjičenih iz tog entiteta i osude njihovo hapšenje? Što su jedni 'naši' a drugi 'njihovi'?

Ahmetašević, uz jasnu osudu i precizno definiranje suštine problema, donosi i pregled ratnih zločina počinjenih u Hadžićima tokom rata, podsjećajući na izvještaje međunarodnih organizacija i institucija.

Višak zidnih tapeta

O sramotnoj odluci kantonalne skupštine, koja je ujedinila i SDA i SDP i SBB, pisao je i kolumnista Oslobođenja Boris Dežulović, u tekstu Kadija te tuži, kadija te brani, na svoj prepoznatljivi način, pričajući vic o dvanaest rolni tapeta koje ostaju višak, da se prekriju krvave mrlje po zidovima.

Skupština je osudila, tobože, način hapšenja osumnjičenika, „kao da se radi o kriminalcima koji se skrivaju i izbjegavaju zakone BiH", a Dežulović piše: Ne znam, doduše, kako bi inače trebalo hapsiti osumnjičene za ratne zločine, je li im možda trebalo poslati pozivnice, limuzinu i vozača, ali to je čak i manje važno. Mnogo je zanimljivija hvale vrijedna podrška Skupštine kantonalnom Ministarstvu za boračka pitanja, da "u okviru predviđenih sredstava za sufinansiranje pravne pomoći branilaca BiH u budžetu KS-a pruži sve vrste pomoći uhapšenima".

Većinska šutnja

Ovom veoma bitnom temom uglavnom se bavio samo naš portal proteklih dana. Rijetki izuzetak je portal Žurnal.info, gdje kolumnista  Ozren Kebo piše o tome kako je Sarajevo prokockalo sve šanse.

„Zašto je Sarajevo prokockalo sve šanse da postane integrativni faktor u zemlji? Možda zato što je zaljubljeno u sopstvenu samoproglašenu pravednost, što misli da je njegova multikulturalnost neupitna, što u ovom gradu već dvadeset godina, kao glavne karakteristike političke atmosfere, dominiraju pojmovi zajedništvo, multikultura, patriotizam, moralnost...“, piše Kebo.

Za svaku je pohvalu i reakcija Inicijative mladih za ljudska prava (YIHR), odakle poručuju da nema pravog pomirenja i suočavanja sa prošlošću bez objektivnog i nesmetanog procesuiranja ratnih zločina.

Reakcije su se svele na četiri autorska, komentatorska teksta, reakciju jedne nevladine organizacije i odlučan stav jedne manje, opozicione partije. Svi ostali kao da se slažu sa odlukom Skupštine.

Neka od pitanja artikuliranih u tekstovima naših suradnika uputili smo i potpredsjedniku Federacije Pudariću, čije odgovore ćemo dobiti tokom naredne sedmice.