Pseće godine ne treba množiti sa sedam

Uvriježeno mišljenje da jednapseća godina 'vrijedi' kao sedam ljudskih, te da relativnu starost svog psa možete izračunati tako što ćete njegove godine pomnožiti sa sedam, samo je mit. Prava računica koja određuje odnos starosti čovjeka i psa je dosta složenija, piše Blic.

Istraživači sa Univerziteta Georgia utvrdili su i da na dugovječnost pasa utiče i sterilizacija, u tom smislu da sterilisane jedinke žive nešto duže. 

Psi su, naime, vrsta životinja među čijim rasama postoje varijacije u izgledu i veličini kakve se ni kod jedne druge vrste ne mogu naći, a upravo od veličine i rase zavise razlike u dugovječnosti i brzini razvoja.

Opšte pravilo glasi da veće rase žive kraće, ali rastu i razvijaju se sporije od malih, što znači da će, recimo, maleni jorkširski terijer sa dvije godine biti stariji, a sa pet godina mlađi od danske doge.

Veličina i rasa psa utiču na starost

Velike rase, naime, punu veličinu i fiziološku zrelost dostižu tek sa dvije godine, ali nakon toga u principu mogu očekivati samo još 4-6 godina života, dok životni vijek malih i srednjih rasa u principu iznosi 10 do 15 godina.

Pored veličine, međutim, nakon treće godine veliku ulogu igra i konkretna rasa, pa je tako buldog, pas srednje veličine, rasa koja živi najkraće - samo oko 6 godina - dok neke rase manjih terijera mogu da dožive i 15 do 20 godina.

Tokom prve tri godine, dakle, relativna starost psa može se procijeniti u zavisnosti od njegove veličine: za male pse vrijedi računica 12,5 godina za svaku ljudsku godinu, tokom prve dvije godine života; za pse srednje veličine 10,5 godina za svaku ljudsku godinu tokom prve dvije godine; za velike pse 9 godina za svaku ljudsku godinu tokom prve dvije godine.

Za psa starijeg od 3 godine presudna je, međutim, rasa. Stoga ćete za buldoga broj godina pomnožiti sa 13,42, za njemačkog ovčara i rase sličnog rasta i konstitucije sa 7,84. a za minijaturnog jazavičara i druge mališane sa 4,32.