TV programi našeg djetinjstva: Pozorište u kući

Jedno veče neko reče: nikom nema ništa preče nego što je dom, trči domu svom,

A kod kuće sin i žena, naravno i majka njena, sve u svemu znaj – jedan mali raj...

Ovom pjesmom u izvođenju legendarne Sedmorice mladih, počinjala je jedna od najpopularnijih serija koje su se na jugoslovenskom prostoru emitirale tokom sedamdesetih godina dvadesetog stoljeća. 

Pozorište u kući bio je klasični sitcom u nastavcima, a milionsko gledalište SFRJ smijalo se dogodovštinama porodice Petrović: Tata Rodoljub (Vlastimir Đuza Stoiljković), mama  Olga (Stanislava Pešić), njihov sin Borko (Goran Trifunović), punica Snežana Nikolajević (Olga Ivanović), te podstanarka i kućna pomoćnica Tina (Ljiljana Lašić) – bili su oličenje tadašnje prosječne jugoslovenske porodice sa stanom u novoizgrađenom naselju velikog grada. 

U našoj fotogaleriji podsjetite se nekih scena iz serije

Radnja se u velikoj mjeri temeljila na odnosu zeta i punice – gospođe Nikolajević, otmjene Beograđanke koja ne može prihvatiti Rodoljubovo provincijalno porijeklo, uprkos diplomi i statusu uspješnog pravnika. Ravnoteža urbane i ruralne komponente – neophodna da bi se tih sedamdesetih godina dvadesetog stoljeća sa serijom identificiralo što više gledalaca u svim republikama SFRJ - postignuta je i pomoću dva česta gosta stana porodice Petrović. Vasa S. Tajčić (igrao ga je sjajni Dragutin  Dobričanin) ostarjeli kicoš bio je intimus punice gospođe Snežane Nikolajević, dok je Rodoljubova majka Vukosava isuviše često navraćala iz sela Pržogrnci, donoseći Petrovićima lonce sarme, sir, kajmak i neizbježne nevolje. 

Bilo je to vrijeme kada su svih 22 miliona gledalaca JRT mogli gledati samo jedan  kanal, pa zato i ne čudi da su se duhoviti zapleti prepričavali tokom sedmice, u očekivanju nove epizode. Intrigu je nosilo i samo ime scenariste Novak Novak, a mi djeca smo se u šali pitali šta mu je ime, a šta prezime. 

Prva sezona od 28 epizoda, emitirana tokom 1972/73., polučila je ogroman uspjeh, pa je produkcija tadašnje TV Bograd izbacila još 4 sezone (1974, 1975, 1981 i 1984). 

Nažalost, poslijeratna dva rimejka, napravljena u Srbiji (2007) i u Hrvatskoj pod 'prevedenim' nazivom Kazalište u kući (2006/07.) nisu doživjela ni mrvice uspjeha kao originali. To i ne čudi, s obzorom da je kontekst u kojem je živjela porodica Petrović, sa svojim specifičnostima socijalističkog prosperiteta, socijalnog mira i tadašnjeg otvaranja Jugoslavije prema svijetu, neponovljiv. 

U pamćenju mnogih ostala je i  odjavna špica – balada koju je izvodio glavni muški lik Đuza Stoiljković: Još jedan prođe dan, uzburkan ko more...