Decenija od smrti Margite Stefanović – Magi

Margita Stefanović, zvana Magi, rođena 01. aprila 1959. godine, poznata je klavijaturistica i članica kultnog ex-Yu benda EKV, a na današnji dan, 18. septembra 2012. navršava se tačno deset godina od njene smrti.

Rođena je u Beogradu kao kćerka jedinica poznatog srbijanskog pozorišnog i TV režisera Slavoljuba Stefanovića-Ravassija i Desanke Nikolić. Nakon završene osnovne škole, Margita upisuje srednju muzičku školu "Josip Slavenski" gdje maturira kao najtalentiranija pijanistica u klasi zajedno sa Ivom Pogorelićem, sa kojim uzima privatne časove kod ruskog profesora Timikina.

Nakon mature dobija ponudu za nastavak školovanja u Moskvi na prestižnom konzervatorijumu, koju naposlijetku odbija zbog porodičnih razloga - njenoj majci se nije sviđala ideja da je pusti samu u Moskvu u tim godinama. Umjesto toga, Margita upisuje Arhitektonski fakultet u Beogradu, te nastavlja svirati klavir, povremeno učestvujući u raznim turnejama sa brojinim manjim orkestrima.

Diplomirajući arhitekturu 1982. godine, zajedno sa svojim tadašnjim momkom Srđanom Vejvodom, počinje se zanimati za beogradsku underground muzičku scenu, te kreće u potpuno drugačijem smjeru.

''Ja sam čudna priroda koja se nikad ne kaje...''

U proljeće 1982. godine, Margita preko svog rođaka Gagija Mihajlovića upoznaje Milana Mladenovića, a ubrzo nakon toga, na jednoj od proba tadašnjeg Milanovog benda 'Katarina II' biva pozvana u bend, da bi, nakon povratka sa tromjesečnog putovanja Južnom Amerikom, odlučila prihvatiti ponudu.

Bila je članica benda 'Katarina II' sve do kraja 1994. godine, a u tom je periodu sudjelovala u stvaranju albuma mnogih jugoslovenskih bendova, kao što su Karlowy Vary, Elvis J. Kurtović & His Meteors, Van Gogh, Babe itd.

Komponirala je muziku za brojne filmove: "Prvi put s ocem na jutrenje", "Vera Hofmanova", "Povratak Vuka Alimpića", "Plavi plavi", kao i teatarske produkcije "Klasni neprijatelj" i "Tri sestre", a 1985. godine glumila je ulogu Dragane u filmu "Tajvanska kanasta" reditelja Gorana Markovića.

Nakon Milanove smrti i raspada Ekatarine Velike (promjena imena iz 'Katarina II'), Magi se nastavila baviti muzikom. 1994 i 1995. svirala je u bendu Kurajberi, koji je okupljao svojevremeno neke od najpoznatijih beogradskih muzičara fokusirajući se pritom na nastupe u raznim klubovima.

1995. godine zajedno sa grupom mladih beogradskih muzičara formira bend EQV, te objavljuju album pod nazivom 'Ti si sav moj bol' inspirisan poznatom pjesmom Ekatarine Velike, objavljen od strane austrijske muzičke kuće Coop Arts & Crafts Unlimited.

U oktobru iste godine, EQV nastupa na Tactic Festivalu u Beču, a Margita nastavlja sudjelovati u radu brojnih srbijanskih bendova, a gostuje na albumima bendova Glisers, Zion banda i Direktori.

Također, nastupa i na nekoliko unplugged koncerata Električnog orgazma 1996. godine, od kojih je jedan snimljen i objavljen iste godine na radiju B92 pod nazviom 'Živo i akustično'. Istovremeno je bila uključena u neke od važnijih muzičkih projekata poput  "S one strane duge" i "Pesme iznad Istoka i Zapada".

U toku 1996. godine, Margita se učlanjuje u Ars Antibari klub pisaca iz Bara, koji su objavili nekoliko njezinih priča u dvije knjige: "Izgleda da će Jugo'' i "Da li da ti kažem ko te je ubio, Gea?".

2002. godine komponuje muziku za teatarsku predstavu "Kaput mrtvog čoveka" u režiji Hajdane Baletić, za koju se naposlijetku ispostavi da je bila upravo njezin posljednji rad povezan sa muzikom.

''Bojim se da se ne probudim ili se bojim da se probudim, a da su granice zatvorene. Strahujem da se odjednom ne mogu prepoznati...''

Od 1996. godine, Margitin je život bio obilježen borbom sa ovisnošću o heroinu, te posljedicama dugogodišnjeg uzimanja, koje su se pojačale nakon smrti njenog oca u februaru 1996. godine.

Kako bi se izborila sa svojom ovisnošću, prodala je skoro sve što posjeduje, uključujući i stan u predgrađu Beograda. Novac je iskoristila za putovanje u Indiju, kao i kupovinu dva manja stana koje je ubrzo nakon toga prodala, završivši u trošnoj garaži u predgrađu Borče. 

Svoje je posljednje godine života provela u skloništu za beskućnike u Voždovcu, oviseći o humanitarnoj i pomoći poznanika. Margiti je, kao posljedica neodgovornog intravenoznog korištenja droga, dijagnosticiran HIV, o čemu se dugo govorilo, no ovaj je podatak zvanično objavljen tek 2008. godine u knjizi Aleksandra Ilića 'Vrati unatrag'.

''Krajnje vreme je da se jednom završi. Moj osećaj osamdesetih je kao jedno veliko silaženje. Silaziš, a svaki stepenik je sve veći, sve sporije, ali sve sigurnije i definitivnije ka dole…''

Ivica Vdović preminuo je 25. septembra 1992. od posljedica AIDS-a, a Milan Mladenović, 05. novembra 1994. od raka pankreasa, zatim Bojan Pečar - 13. oktobra 1998. godine od srčanog udara, te Dušan Dejanović, 2000. godine, također od AIDS-a.

Margita Stefanović bila je posljednja članica grupe EKV koja je preminula 18. septembra 2002. godine u 43. godini života u beogradskoj Bolnici za infektivne bolesti, u kojoj je boravila od augusta iste godine.

Za Margitu je vezana i urbana priča o jednom od prvih beogradskih grafita na njenoj kući na Slaviji pod nazivom "Margita je dečak". Mnogo godina kasnije, grafit je izblijedio, a neki novi klinci su napisali "Prozor mora pasti".

Međutim, svi koji se sjećaju EKV-a, sjećaju se djevojke za klavijaturama sa osmijehom i dugom crnom kosom preko lica dok pleše u ritmu muzike...

Vezano:

Poslušajte pjesmu o Margiti Stefanović