Ko je Ratko Mladić?

Ratko Mladić rođen je 12. marta 1943. godine u Božinovićima, općina Kalnovik. Neposredno po Ratkovom rođenju i majka i otac su mu oboleli od tifusa, a i sam je bio teško bolestan. Preživeo je zahvaljujući italijanskim vojnicima, koji su ga neko vreme lečili i snabdevali. Osnovu školu je završio u rodnom mjestu.

Mladost i obrazovanje

Nakon osnovne škole, Mladić odlazi u Sarajevo, gde neko vrijeme radi kao kvalifikovani metalostrugar u preduzeću "Tito". Ubrzo se predomišlja i konačno se opredeljuje za kasnije životno zanimanje i kreće za Beograd gde završava Vojnoindustrijsku školu u Zemunu. U JNA stupa putem konkursa na Vojnu akademiju 20.oktobra 1961. Završava je sa odličnim uspjehom kao šesti u klasi, a 27. septembra 1965. je primljen u aktivnu vojnu službu JNA. Od septembra 1976. u 29. klasi Komandno-štabne akademije pohađa Centar visokih vojnih vještina, garnizon Beograd, opštevojni smjer. Akademiju završava 1978. kao prvi u klasi, sa prosjekom 9,57.

Rana karijera

Raspoređen je u 3. armijsku oblast 27. septembra 1965., a svoju komandantsku karijeru započeo je u Skoplju 4. novembra 1965., kao potporučnik i komandir automatičarskog voda 89. pješadijskog puka. Aprila 1968. postaje komandir izviđačkog voda; u maju 1970. postaje poručnik, pa kapetan, kapetan 1.klase. U čin majora unapređen je 27. novembra 1974. kada je postavljen za pomoćnika komandanta za pozadinu 87. samostalne pješadijske baterije. U periodu 1976-1978 pohađa Komandno-štabnu akademiju, i po njenom završetku odlazi na službu u Kumanovo (Treća armija), gde postaje komandant Prvog pješadijskog bataljona 89. pješadijske brigade.

Čin potpukovnika dobija 25.decembra 1980. u Odeljenju za operativnu nastavu u Komandi garnizona Skoplje. Od 18. avgusta 1986. sa činom pukovnika postavljen je za komandanta 39. pješadijske brigade 26. pešadijske divizije (Treća armija), u Štipu.

Na školovanje od godinu dana odlazi septembra 1986. kao polaznik druge klase KŠŠ OC VVŠ JNA KOV.

U Skoplje je premešten 31. januara 1989. u Komandu Treće vojne oblasti, gde postaje pomoćnik načelnika Odeljenja za nastavne poslove. Odatle je 14. januara 1991. premešten za pomoćnika komandanta za pozadinu u Komandi 52. korpusa, u prištinskom garnizonu.

Za načelnika Odeljenja za OPN (operativno-nastavne poslove) 9. korpusa u garnizonu Knin (Vojno-pomorska oblast) premešten je 3. juna 1991. a ubrzo zatim je unapređen za načelnika Štaba (ujedno i zamenika Komandanta štaba) 9. korpusa Vojnopomorske oblasti.

General Mladić

Naredbom Predsjedništva SFRJ 1/68 od 11. decembra 1991. dobio je čin general-majora.

U junu 1991. godine je poslan u Knin, kao komandant 9. korpusa JNA, tokom borbi između JNA i hrvatskih snaga. 4. oktobra 1991. godine unaprijeđen je naredbom Predsjedništva SFRJ 1/68 od 11. decembra 1991 u general-majora.

9. maja 1992. godine preuzeo je mjesto glavnog komandanta štaba Druge vojne oblasti JNA u Sarajevu.

12. maja 1992. godine je Skupština bosanskih Srba izglasala stvaranje Vojske RS. U isto vrijeme, Mladić je postavljen na dužnost Komandanta Vrhovnog štaba VRS-a, mjesto na kojem je bio do decembra 1996. godine. (U maju 1992, nakon povlačenja JNA iz Bosne, Druga vojna oblast JNA je postala jezgrom Glavnog štaba VRS-a.) 24. juna 1994. godine, unaprijeđen je u general-pukovnika.

24. jula 1995. godine Mladić je optužen od Međunarodnog suda za ratne zločine počinjene na području bivše Jugoslavije (ICTY) za genocid, zločine protiv čovječnosti i brojne ratne zločine, uključujući i zločine vezane za blokadu Sarajeva. 16. novembra 1995. godine, optužnica je proširena i na genocid, zločine protiv čovječnosti i ratne zločine tokom napada na UN-ovu zaštićenu zonu u Srebrenici u julu 1995. godine. Mladić je također odgovoran za uzimanje UN-ovog osoblja kao taoce.

Kao bjegunac ICTY-a, pretpostavlja se da se skriva u Srbiji. Mladić je, prema navodima, viđen da prisustvuje nogometnoj utakmici između Kine i Jugoslavije u Beogradu u martu 2000. godine. Ušao je na VIP ulaz i sjeo u privatnu ložu okružen osmoricom naoružanih čuvara. Neki tvrde da je također viđen u predgrađu Moskve, i da je "često" posjetilac Soluna i Atene, što je podiglo sumnju da su mnogi lažni raporti poslani kako bi se pokrio njegov trag. Nema govora da je njegovo osiguranje na prilično visokom nivou. U novembru 2004. godine, britanska vojna služba je priznala da vojna akcija privođenja Mladića i drugih optuženika nema mnogo šansi da uspije.

U martu 1994. Mladićeva kćerka Ana je izvršila samoubistvo tokom studija medicine u Beogradu. Moguće je da razlog njenom samoubistvu leži u intenzivnoj kritici Mladića u tadašnjim srbijanskim medijima. Sahranjena je na Topčideru, i vjeruje se da je Mladić neko vrijeme redovno dolazio na njen grob.

Optužnica

Optužznica protiv Mladića podignuta je 25. jula 1995. godine. Druga optužnica, 16. novembra 1995, a izmijenjena optužnica donesena je 8. novembra 2002. godine pod nazivom Predmet Ratko Mladić (IT-95-5/18-I) - "Bosna i Hercegovina" i "Srebrenica". Izmjenjena optužnica [1] sastoji se od slijedećih tačaka:

1. Genocid
2. Učestvovanje u genocidu
3. Progoni na političkoj, vjerskoj i nacionalnoj osnovi kao zločini protiv čovječnosti
4. Istrebljenje kao zločin prema čovječnosti
5. Ubistvo, kao zločin protiv čovječnosti
6. Ubistvo, kao kršenje ratnih zakona i običaja
7. Deportacija ljudi, kao zločin protiv čovječnosti
8. Nehumana dijela (prisilna premještanja), kao zločin protiv čovječnosti
9-14. Protivpravno terorisanje civila, ubistvo, okrutno postupanje, nehumana dijela, napadi na civile.
15. Uzimanje talaca

wikipedia.org/radiosarajevo.ba