Neven Anđelić objavio naučni rad o Eurosongu

U interdisciplinarnom naučnom zborniku Contemporary Southeastern Europe Research upravo je objavljen zanimljiv naučni rad publiciste Nevena Anđelića, profesora na predmetima  Međunarodni odnosi i Ljudska prava na Univerzitetu Regent’s u Londonu. 

U tekstu s naslovom Eurosong i promocija nacije: od opkoljenog Sarajeva do reflektora Europe, Anđelić iznosi tvrdnje o ulozi koju Eurosong ima u osnaživanju nacionalnih identiteta pojedinih zemalja.  

Anđelić polazi od teza da Eurosong, kao važan dio industrije zabave, nudi evropskim zemljama platformu za nacionalnu promociju, te da se na račun blokovskog glasanja na ovom takmičinju čuju različite kritike . 

U studiji slučaja, navodi se prvo učešće Bosne i Hercegovine na Eurosongu u Irskoj, u jeku opsade Sarajeva. 

Anđelić je svoj tekst bazirao nekim teorijskim radovima, kao i na razgovorima sa bivšim rukovoditeljicama bh. ekipa na Eurosongu Ismetom Dervoz i Vesnom Andree Zaimović, sa Milanom Stuparom, šefom muzičke produkcije 1993, te sa vokalnim solistom Muhamedom Fazlagićem Fazlom. 

"Kulturne sličnosti među zemljama određenih regija dokazuju se na Eurosongu svake godine. Veliki broj glasova koji se izmjenjuje između susjednih zemalja upućuje na sumnje o neregularnostima kojih je svakako bilo kroz istoriju takmičenja. Istovremeno, nemoguće je ignorisati duge periode koje su sada samostalne zemlje provele unutar zajedničkih država, kada je kulturni prostor bio jedan i stoga uspostava novih država nije značila i totano cijepanje, dugorocno gledano, kulturnih prostora", kaže Neven Anđelić u razgovoru za portal Radiosarajevo.ba.

"Taj objektivni faktor nadograđen je subjektivnim koji je vidljiv u nacionalnim promocijama koje imaju značajnu ulogu u takmičenju. Ta promocija nije vidjiva samo prem inostranstvu, već i prema domaćoj publici. U znatnom dijelu zemalja "Nove Evrope" na vlasti i u jakoj opoziciji su političke snage koje svoje ideologije zasnivaju na snažnim nacionalnim osjećajima. Eurosong je idealna prilika za njihovo jačanje. Uspjeh na takmičenju tumači se ne kao zabavno veče na kojem je "naša pjesma" postala prepoznatljiva,  već kao "uspjeh države i nacije". Kada se ovakve zvanične politike dodaju objektivnim kulturnim bliskostima, rezultat je dominacija "novoevropskih" pjesama na Eurosongu. 

Konacan rezultat je otmica takmičenja iz ruku zabavne industrije i njena upotreba za dnevnopoliticke prilike. Muzički profesionalci, doduše, nisu priznali poraz, pa je tako samo takmičenje evoluiralo u veliku zabavu gdje su veliki finansijski ulozi,  ali ponekad i politicki", zaključuje Anđelić. 

Kompletan rad možete pronaći na ovom linku