Za (poglavnika i) dom spremni: Ustaški zločini u Sarajevu (FOTO, VIDEO)

Tokom Drugog svjetskoga rata u Sarajevu je ubijeno 10.789 stanovnika glavnog grada naše države. Od tog broja poznata je odgovornost za smrt 9.110 ubijenih. Naime, od ovog broja oružane formacije ustaškoga režima Nezavisne Države Hrvatske odgovorne su za smrt 95,8 posto stradalih Sarajlija.

Sarajlije koje su ubijene bile su antifašisti - Jevreji, katolici, pravoslavci, muslimani... No, najviše ubijenih bili su Jevreji (8.776 je poznatih imena ubijenih, no broj stradalih je sigurno veći, op.pr.).

NDH je bila komandant holokausta u Sarajevu, a njihov formalni pozdrav bio je „Za (poglavnika i) dom spremni!“.

Upravo je ovaj pozdrav postao 'popularan' među regionalnim javnim ličnostima (a one nisu Marko Perković Thompson) posljednjih dana: prvo hrvatski fudbaler Josip Šimunić, a onda ga je na Facebooku podržala i glasnogovornica (!!) Federalnog ministarstva Mia Martina Barbarić...

Službenica Vlade FBiH Mija Martina Barbarić: Za dom spremni!

Fra Petar Jeleč: Herceg-Bosna i NDH su utemeljene na zločinu

Tumačenje ustaškog pozdrava 'Za dom spremni' iz 1941. godine

Slavo Kukić o statusu Mie Martine: Ako izostanu sankcije, neozbiljna smo država

Tanja Miletić Oručević o Miji Martini: Privatni FB profil državnog službenika je itekako javan

Monitor mržnje: Incidenti motivisani predrasudama pod lupom OSCE-a

Podsjetimo se, stoga, šta je bila NDH i šta je za vrijeme Drugog svjetskoga rata učinila u Sarajevu.

„Nezavisna Država Hrvatska (NDH) je bila marionetska država Sila Osovine u Drugom svjetskom ratu. Osnovana 10. aprila 1941. nakon raspada i kapitulacije Kraljevine Jugoslavije, na inicijativu nacionalsocijalističke Njemačke i fašističke Italije, o kojima je potpuno ovisila, bila je potpuni teritorijalni kondominij Njemačke i Italije. Rimskim ugovorima predviđen je položaj NDH kao talijanskog protektorata. Državom je autoritarno vladao vođa fašističkog ustaškoga pokreta poglavnik Ante Pavelić, dok je naslovni kralj Tomislav II. imao samo simboličnu ulogu..."

Švabe su u Sarajevo ušle 15. aprila 1941, a prvi hrvatski vojni odredi iz Zagreba su stigli u noći s 23. na 24. april iste godine...

Već te godine, u Sarajevu će biti ubijeno 1.282 stanovnika, a glavnim gradom BiH brujat će ime glavnog ustaškog povjerenika za ovu državu, Jure Francetića, komandanta zloglasne Crne legije.

Čovjek je ovo koji je najodgovorniji za teror i holokaust u Sarajevu. Francetić svoj štab u Sarajevu smješta na Alifakovcu, u kući protjerane židovske porodice. Stan je pretvorio u zatvorsku kuhinju i perionicu rublja... Francetić je osobno učestvovao u hapšenju, zatvaranju i ispitivanju istaknutih Srba i Jevreja, poput Vase Miskina, Nisima Albaharija, Vukosave Vukice Šain.

Najviše Sarajlija u Drugom svjetskom ratu ubijeno je u ustaškim logorima, u Jasenovcu, u Đakovu, Gospišću, Jadovnu...

Te prve godine u logorima je ubijeno najmanje 170 Sarajlija – njihova imena su poznata historiji... Prvo strijeljanje u Sarajevu, ustaše su izvršile 1. avgusta 1941, u znak odmazde zbog diverzije u jednoj željezničkoj radionici. Ubijena su 20-orica antifašista, a tokom naredna dva mjeseca strijeljano je još toliko naših sugrađana, među njima i narodna herojka Radojka Lakić.

Sahranjena je, sa još 25 narodnih heroja, u grobnici na Spomen-parku Vracama, brdu kraj Sarajeva...

Ekipa portala Radiosarajevo.ba danas je posjetila Spomen-park na Vracama. Ova tužna ruina od nacionalnog spomenika BiH, danas stoji potpuno zanemarena, devastirana, polusrušena, grobnica je išarana, kamena imena strijeljanih Jevreja koja su nekad stajala unutar stratišta danas su nestala... Pogledajte fotogaleriju.

Iste godine, kraj Viteza osniva se ustaški logor Kruščica gdje su bile smještene stotine sarajevskih Židova... logor je trasnformiran na jesen iste godine, a zatočenici upućeni prvo u Jasenovac (muškarci) a onda i u Loborgrad (žene i djeca)... Do sredine 1942, svi sarajevski Jevreji, sem onih koji su pobjegli (ili bili dobro skriveni) odvezeni su u logore. Trebalo je tačno 28 željezničkih vožnji za sarajevski holokaust.

Godina 1942, 1943 i 1944, teror se nastavio; 1945. u Sarajevo stiže ustaški pukovnik Vjekoslav Maks Luburić sa zadatkom da u gradu stvori atmosferu straha, sprovodeći teror kako bi spriječio oružanu pobunu u Sarajevu. Upravo je on bio zločinac koji je objesio 55 muškaraca i žena na Marijin Dvoru, krajem marta 1945, kako bi se osvetio za smrt trojice ustaških policajaca. Obješeni su bili nevini...

Istovremeno je presudom njegovog „prijekog ratnog suda“ kojeg je osnovao u Sarajevu strijeljano 41 lice. Krivi su bili što su „organizovani komunisti“ – većina ih je bila samo simpatizeri... Za vrijeme njegove vladavine, od 18. februara do 4. aprila 1945, ubijeno je skoro 800 lica.

Posljednjeg dana u glavnom gradu BiH, naredio je zatvaranje svih zatvora a sve zatočenike 'otpremio' ka Jasenovcu. Ovih 460 osoba strijeljano je na stratištu u Donjoj Gradini i nisu uopće stigli do logora...

U dvorištu vile u kojoj je Luburić boravio u Sarajevu, vila 'Folkert' (vila Berković) u Skenderija ulici, pronađena su 23 plitko zakopana leša. Komisija je utvrdila da su sve žrtve ubijene tupim predmetima ili su zaklane...

Ista komisija ustanovila je imena i lične podatke za ukupno 323 žrtve "Luburićeve krvave tiranije". Druga, još masovnija, grobnica, otkrivena je na Darivi gde su ekshumirane 74 žrtve ustaškog terora. Na leševima ubijenih su takođe bili upadljivi tragovi divljanja i masakriranja...

„Balkan: u ranim jutarnjim časovima naše posljednje jedinice napustile Sarajevo. Borbe oko Tuzle. Otočac je izgubljen.
– Ratni dnevnik Vrhovne komande Vermahta od 7. aprila 1943.“

Bila je ovo posljednja poruka okupatora iz Sarajeva, pismo koje je označilo kraj fašističkih zločina u gradu za vrijeme 2. svjetskog rata...