Priča o februaru i 'danu duhu'

Od kako je izmišljen, februar je reformatorima kalendara uvijek služio kao pogodno mjesto gdje mogu da ispravljaju greške i rade korekcije kalendara.

U najstarijem dobu starog Rima kalendar je imao samo 10 mjeseci. Šest je imalo po 30 dana, a četiri po 31 dan. Godina je počinjala u martu, a završavala krajem decembra. Nakon decembra dolazio je period koji se jednostavno nije računao, odnosno - ružni zimski dani se nisu računali i čekao se dolazak ljepših i početka marta.

Da bi popunio ovu prazninu za vreme zime kralj Numa Pompilije (715.-673. pne) odlučio je da kalendaru doda još dva mjeseca, januar i februar, ali tako da kalendarska godina traje 354 dana. Tada je u upotrebi bio lunarni kalendar.

Da bi dobio dovoljan broj dana za dva dodatna mjeseca, Numa je od svakog mjeseca koji je trajao 30 dana oduzeo jedan dan, pa je za dva nova ostalo 56 dana. Trebalo je, dakle, da svaki od njih traje po 28 dana. Međutim, u to vrijeme, Rimljani su iz sujevjerja izbjegavali parne brojeve pa je januaru dodan još jedan dan. Februar je ipak ostao na 28 dana, budući da je to bio mjesec posvećen svetkovini pročišćavanja namijenjenog kultu mrtvih.

Ipak, i takav kalendar trebalo je povremeno proširivati ubacivanjem dodatnih dana. A gdje dodati nove dane - naravno u februar. Svake druge godine izmedju 23. i 24. februara dodavan je još jedan mjesec koji se zvao mercedonius, a koji se sastojao jednom od 27, a drugi put od 28 dana.

Takav kalendar morao je proći kroz reformu. To se desilo 45. godine prije naše ere, kada je kalendar počeo da se pravi prema kretnju Sunca (solarni kalendar). Budući da je godina po ovom kalendaru samo malo kraća od prave godine, odlučeno je da svaka četvrta godina bude prijestupna. Prijestupni dan se dodaje, naravno, februaru. U tom periodu, mnogi mjeseci su prošli kroz izvjesne promjene, pa je i februar postao veći za jedan dan te je imao 29 dana (30 prestupne godine). Pošto je reformu kalendara inicirao Julije Cezar kalendar je dobio ime: Julijanski kalendar.

Nešto kasnije, 44. godine prije nove ere, Senat je donio odluku da mjesec Quintilis u čast Cezara, dobije naziv Julius (jul), a 8. godine i Sextilis je promijenio ime u Augustus (avgust), po Cezarovom usvojenom sinu i nasljedniku Oktavijanu Avgustu. Mali problem je bio što je Avgustov mjesec imao samo 30 dana, a jul 31. Čitava stvar je riješena tako što je od februara oduzet jedan dan i dodan avgustu. Takvo stanje održalo se i do danas.

Februar, i pored svih tih manipulacija i diskriminiranja od strane ljudi, našao je donekle i način da se osveti - ljudi rođeni 29. februara "kraće žive", odnosno moraju čekati četiri godine kako bi proslavili svoj rođendan na pravi datum. 

Gioachino Rossini - predstavnik ljudi rođenih 29. februara
Jedan od takvih "nesretnika" je i veliki talijanski kompozitor Gioachino Antonio Rossini. Rosino je rođen 29. februara 1792., a debitirao je 1810. godine u Veneciji komičnom operom Bračna mjenica, u kojoj slijedi stil kasnonapuljske škole.

Postepeno se oslobađa tog stila i u djelima nastalim 1813. godine već ima sasvim izgrađen vlastiti stil, formiran dijelom pod utjecajem Mozarta. U periodu do 1823. godine komponovao je za talijanska pozorišta 30-ak raznovrsnih opera, a u tom periodu nastala je i njegova najpoznatija opera Seviljski berberin, remek-djelo talijanskog buffo-stila. Od 1824. godine angažiran je u Parizu kao direktor Talijanskog pozorišta, a dobiva i zvanje kraljevskog kompozitora i inspektora pjevanja u Francuskoj. U zenitu stvaralačkih snaga i na vrhuncu slave prestao je sa skladanjem opere, a do kraja života dao je i u drugim muzičkim vrstama malo: zbirka arija i dvopjeva Muzičke večeri, Stabat Mater, Malu svečanu misu i nekoliko prigodnih vokalnih djela.

U njegovu i čast 29. februara, Google je svoj logotip zamijenio prigodnim Google Doodleom.

Khaled
Alžirsko-francuski pjevač i multiinstrumentalista Khaled Hadj Ibrahim je još jedan od ljudi rođenih 29. februara. Rođen je 1960. u Sidiju El Houariju u alžirskoj provinciji Oran. Počeo je snimati još kao tinejdžer, i to pod imenom Cheb Khaled (arapski izraz za mladog čovjeka), a postao je najpoznatiji alžirski pjevač na svijetu. Njegov nezvanična titula je Kralj Rai-a, a najpoznatije pjesme su mu Aïcha i Didi.