Turković: Omogućiti slobodan dan zaposlenicima koji se vakcinišu

gdje ste sakrili Pfizera, fameliju cijepi ovim kineskim cjepivom

pusti vakcine i slobodne dane. kako stojimo sa urmama?

Domaća svinja (Sus scrofa scrofa; sinonim: Sus scrofa domesticus) su nezaštićene domaće životinje na području Euroazije, grupirane su u rod Sus, unutar porodice Suidae. Najbliži srodnici svinje su divlje svinje i vodeni konj. Svinje imaju njušku, malene oči i malen kovrčavi rep. Imaju izduženo debelo tijelo i kratke noge. Na svakoj nozi se nalaze četiri prsta, s najdužim prstom koji se nalazi na sredini i koristi za hodanje. Svinje su poznati svejedi, što znači da se hrane i biljkama i životinjama čak i svoje vrste. poznate su po tome što jedu doslovno sve uključujući kukce, crve, koru drveta, lešine, štakore, izmet (također i vlastiti), smeće i druge svinje. U divljini one su krmne životinje, prvenstveno koje se hrane lišćem, travom, korijenjem, voćem i cvijećem. Iznimno u zatočeništvu, svinje mogu pojesti i svoju mladunčad. Tipična svinja ima veliku glavu s dugačkom njuškom koja je ojačana posebnom košću koja se naziva prednosna kost te s hrskavicom na vrhu. Njušku, kao najosjetljivije čulo, koriste za kopanje po tlu za traženje hrane. Svinje imaju 44 zuba. Očnjaci koji se također nazivaju kljove, rastu neprekidno, a oštre se trljanjem donjih i gornjih kljova. Zbog izuzetno razvijenog osjeta mirisa svinje se koriste za traženje tartufa u većini europskih zemalja. Svinje su pripitomljene i uzgojene kao stoka radi mesa (svinjetina) te radi kože. Svinjska bodljikava dlaka se koristi za izradu četki. Neke vrste svinja su pripitomljene za kućne ljubimce. Ženke svinja (krmače) ostaju gravidne nakon 8-18 mjeseci starosti. Tjeraju se svakih 21 dan. Nerasti postaju spolno zreli nakon 8-10 mjeseci starosti. Leglo sadrži od 6 do 12 mladih praščića. Svinje nemaju razvijene znojne žlijezde, pa se stoga svinje hlade koristeći vodu ili blato tijekom vrućina. Blato koriste i za zaštitu od sunčevih opeklina, te od insekata i parazita. Svinje se smatraju jednim od inteligentnijih životinja na svijetu u usporedbi s psima. Dokazano je da se raspoloženje svinje može odrediti prema repu. Ako je rep čvrsto namotan, svinja je sretna, a ako rep mlitavo visi, tada je svinja nesretna. Najčešće pasmine svinja u Hrvatskoj su: landras (švedski, njemački, belgijski, nizozemski), veliki jorkšir i pietren. Hrvatske pasmine domaćih svinja su: crna slavonska svinja i turopoljska svinja.

Berkšir je veoma retka rasa svinja koja vodi poreklo iz istoimene engleske grofovije. Smatra se da je ovonajstarija britanska rasa svinja a njen opstanak je ugrožen. Prema podacima fonda za očuvanje retkih rasa u Engleskoj je ostalo svega 300 priplodnih krmača. Ova rasa je razvijena polovinom 19. veka ukrštanjem većeg broja pasmina a prvo udruženje je formirano 1885. godine. Berkšir je ranostrasna svinja, manjeg formata, crne boje sa karakterističnim belim predelima na vrhu njuške, donjim delovima nogu i repu. Na glavi je uočljiva kratka, ulegnuta njuška i uspravne uši. Noge su slabe u odnosu na telo. Berkšir svinje su dobroćudne, izuzetno mirne naravi sa veoma dobrim majčinskim instiktom. Osrednje su plodnosti pa krmača prosečno prasi 8-9 prasadi. Meso je dobrog kvaliteta, cenjeno zbog ukusa i sočnosti. Visok sadržaj masti ga čini pogodnim za dugo kuvanje i kuvanje na visokim temperaturama. Pored mangulice i poland china pasmine berkšir je imao ulogu u nastanku slavonske svinje.

Durok je starija rasa američke domaće svinje koja čini osnovu za mnoge mešovite rase komercijalnih svinja. Rasa je nastala u Americi 1860. od više sojeva crvenih svinja koje su živele na prostoru Nju Jorka, Nju Džerzija i Masačusetsa. Najbitniji sojevi u formiranju ove rase su bili crveni džerzi i stari durok pa se sve do 1940 godine ova pasmina se i naziva durok-dzerzi (yersey).Vremenom durok je postao najzastupljenija rasa u Americi i Kanadi. Današnji durok je velike konstitucije, duži, mesnatiji i plodniji od nekadašnjeg. Dosta je otporniji od ostalih mesnatih pasmina. Glava je nešto teža a uši poluklopave. Ledjna linija je ravna, a ponekad blago izvijena. Noge su duge i jake što ovoj pasmini olakšava kretanje po pašnjaku. Boja kože i dlake može biti u različitim nijansama crvene odn. ridje boje. Plodnost je neujednačena i krmača prasi 8-12 prasadi. Krmača ima odlične majčinske osobine (pažljiva i brižna majka). Durok ima dobra tovna i klanična svojstva pa se koristi u ukršanju sa drugim rasama da bi im se popravilo procenat intramuskularne masti. Durok ima 2-3% intramuskularne masti što je više od optimalnog pa se kombinuje sa pasminama kod kojih je taj procenat manji (pietren, belgijski i nemački landras).

Svaka vrsta, rasa, soj, varijetet, podjednako zaslužuje pažnju i nije manje važna u odnosu na neku drugu. Njihov nestanak dovodi do nepovratnog gubitka dela genetičke varijabilnosti. U Evropi , od ukupno 126 rasa svinja , samo 44% ima stabilan status,18% rasa su u potencijalnoj opasnosti, a 21% su u kritičnoj opasnosti od nestanka. Jedna od preostale 3 autohtone rase svinja u Srbiji je i mangulica čiji se status opisuje kao „ugroženo održiva“. Ova rasa nosi u sebi dragocene genske alele koji je čine drugačijom od tzv. plemenitih rasa nastalih jednostranom selekcijom na povećanje proizvodnih osobina. Sa prostora Srbije su nepovratno izgubljene dve rase svinja - šiška i šumadinka. Mangulice Ilije Najdenova u selu Vrapča, opština Dimitrovgrad, sistem slobodnog napasanja na zaparloženim oranicama i pašnjacima u okolini sela, snimio Sergej Ivanov 2005. godine. U XIX veku je svinja predstavljala jedan od osnovnih izvoznih proizvoda Srbije, a nastanak magulice se vezuje upravo za taj period. Zabeleženo je da je knjaz Miloš poklonio mađarskom grofu Jožefu Arčđuku određeni broj svinja koje su zvali “Šumadija” odn. šumadinka. Ova svinja je ukrštana na imanju Kis Jeno sa rasama kao bakonyi i szalantor što je dovelo do formiranja posebne rase svinja pod nazivom mangulica. Zbog izuzetne skromnosti i otpornosti bila je jako popularna u Vojvodini (naročito Sremu) i Mađarskoj u preiodu od XIX veka do 1950-tih. Tadašnje evropsko tržište je sem mesa tražilo pogotovo masti i slanine. Uglavnom je naseljavala područja šuma, pašnjaka, ritova ali i močvara gde su uspešno podnosile vremenske uslove oštre kontinentalne klime. Poludivlja stada mangulica su šetala šumama, stepama i pašnjacima tokom cele godine, a krmače su se prasile u brlozima koje su same prorivale u tršćacima i duboko u žbunju. Sve do drugog sv. Rata bila je izuzetno tražena i zabeleženo je da je na Bečkoj stočnoj pijaci prodavano godišnje blizu stotine hiljada svinja ove rase iz Mađarske kupcima u Austriji i dr. državama. Bez problema su savlađivale na stotine km dug put od Vojvodine i Mađarske ka klanicama u Beču. Njene čekinje su korišćene za izradu četki, a najviše je bila je na ceni zbog slanine i masti. Međutim, navike potrošača su se postepeno menjale, tako da je mangulica tokom 80-tih godina dovedena skoro do iščeznuća. Mangulica je zajedno sa šumadinkom, berkširom i jorkširom učestvovala u nastajanju moravke. Mangulica je danas prisutna na prostoru Srbije, Mađarske, Austrije, Nemačke, Švajcarske, Rumunije i bivše Čehoslovačke, što govori i o istorijskim aspektima njenog nastajanja i nekadašnje popularnosti. Sem Mađarske, većina ostalih država poseduje mahom male i izolovane zapate.

Kada bi se udala u Afganistanu trebali bi joj krojiti mjesec dana onu deku da je pokriju.

Da ista valjaju te vakcine, niko nikoga ne bi morao nagovarati na vakcianciju. Ovako! ? Dok mi neko ne prisloni pistolj na celo, necu se vakcinisati niti ja niti iko od moje porodice. Kome nije jasno, neka procita intervjue portala logicno.ba! Ako je samo pola istina, a ja vjerujem da je 100% istian sto pisu, onda je ovo nevidjeni fasizam i genocid na djelu!

Logično bi bilo da na logično.ba piše ko je administrator, ko su novinari i drugi zaposlenici. Ovakav portal može svako napraviti bez bilo kakvih podataka. Samo piše da im je sjedište u Brčkom. Vjerovatno novinari tipa copy paste.