Komemoracija i sahrana Boška Kućanskog u četvrtak

Komemorativna sjednica bit će upriličena u amfiteatru ANUBiH (Bistrik 7) u četvrtak, 24. novembra s početkom u 12 sati. Sahrana će biti obavljena istoga dana na gradskom groblju Bare (polazak ispred ateističke kapele) u 14.30 sati.

Boško Kućanski rođen je 1931. u Krbavici (Lika) u porodici učitelja. Osnovnu školu pohađao je u više mjesta Like, Dalmacije, Bosne i Srbije, a nižu i višu gimnaziju u Šapcu. Završio je Stomatološki fakultet u Beogradu (1958) i Medicinski fakultet u Sarajevu (1972). Studirao je historiju umjetnosti na Filozofskom fakultetu u Beogradu i studijski boravio u Italiji, Francuskoj, ČSR, Mađarskoj, Španiji, SAD i Kanadi. Odbranio je svoju doktorsku disertaciju (1965) i položio ispit specijalnosti iz hirurgije (1971). Kao univerzitetski profesor do odlaska u mirovinu predavao na Stomatološkom fakultetu i Akademiji likovnih umjetnosti u Sarajevu i po pozivu predavao na likovnim akademijama u Cetinju, Trebinju, Magdeburgu i Berlinu. Emeritirani je profesor Sarajevskog univerziteta. Redovni je član ANUBiH-a i član Vojvođanske akademije nauka i umjetnosti. 

Akademik Kučanski pripadao je najužem krugu osnivača i utemeljivača Stomatološkog fakulteta i Akademije likovnih umjetnosti u Sarajevu. Kao prvi specijalista iz oralne hirurgije i prvi doktor stomatoloških nauka educirao je brojne specijalizante, magistrante i doktorante, te osim stručnih knjiga Plastična anatomija i Oralna hirurgija napisao preko 130 stručnih i naučnih radova među kojima i šest originalnih hirurških postupaka ili metoda, koji predstavljaju značajan doprinos struci i nauci.

Uporedo s pedagoškim, naučnoistraživačkim i zdravstvenim radom aktivno se bavio književnošću i likovnim umjetnostima, skulpturom i slikarstvom.

Član je Društva književnika, Udruženja likovnih umjetnika BiH i Međunarodnog udruženja plastičara pri UNESCO-u.

Bavljenje Kućanskog književnošću rezultiralo je publiciranim zbirkama stihova: Vječni visovi Ararata (1952.), Brestovi uspravno hode (1955.), Brestova duga sen (1956.), zbirkom poetske proze Zelenzim (1960. i 2002.), pa knjigom poezije Mrven sna (2007.) i Raskovnik (2010.). 

Svoja mnogobrojna likovna ostvarenja izlagao je na međunarodnim bijenalima (Budimpešta, Padova, Venecija, Gabrovo, Njujork, G. Milanovac, Aleksandrija) i mnogim selektivnim i reprezentativnim izložbama Jugoslovenske umjetnosti u zemlji i inostranstvu gotovo na svim kontinentima. Po pozivu samostalno izlagao u poznatim evropskim likovnim centrima (Galerie Palazzo dei diamante Ferrara i Galerie Akademie der Künste Berlin). U toku proteklih 60 godina likovnog rada organizovano mu je 86 samostalnih likovnih izložbi u zemlji i inostranstvu. Za svoja djela dobio je 62 ngrade i priznanja. Djela mu se nalaze u mnogim domaćim i stranim galerijama i privatnim kolekcijama kao i u Muzeju umjetnosti XX vijeka u Budimpešti i Internacionalnom muzeju umjetnosti u Kairu.

"Prema likovnim kritikama, Boško Kućanski je tvorac novog autentičnog izraza u savremenom jugoslavenskom vajarstvu. Karakteriše ga između ostaloga, mentalna postojanost i svesna odanost vlastitom kredu, pa iznenađujući dotok energije toliko potreban da bi se moglo odgovoriti na životni, umjetnički i naučnoistraživački izazov. Visoki dometi njegovog umjetničkog i intelektualnog rada čine da s razlogom svrstavaju među izuzetne darovite pregaoce i posvećenike svom radu renesansnog tipa i kova. Svoju vizuelnu poetiku on čitav jedan dugi radni vijek sistematično razrađuje u malim i galerijskim sve do monumentalnih formata, i obogaćuje u gotovo svim likovnim materijalima i njihovim kombinacijama (spojevi drveta i užeta) uključujući i bojenje skulptoralnih oblika kao mogući spoj slikarstva i sculpture. Kućanski je vjesnik i rodonačelnik jedne nove istine o svijetu izmaštanih izomorfnih oblika koji opstojavaju na ravnoteži intelektualnog i emocionalnog i žive od skladnog rasplamsaja jarkih boja i dotoka energije autentičnog likovnog izraza.” (P. Vasić).

Za dopisnog člana ANUBiH izabran je 1978. a za redovnog godine 1984.

Smrt akademika Kućanskog veliki je gubitak za Akademiju nauka i umjetnosti Bosne i Hercegovine, kao i za cjelokupnu umjetničku i naučnu javnost Bosne i Hercegovine.