Avdo Huseinović snimio film o heroju Hašimu Spahiću: Put u nezaborav

Poznati publicista, istraživač i autor više zapaženih dokumentarnih filmova, Avdo Huseinović, završio je novi projekt.

Riječ je o dokumentarnom filmu o majoru Hašimu Spahiću, komandantu Operativne grupe 3 Vareš Prvrog korpusa Armije Republike Bosne i Hercegovine, koji je nastao u produkciji FOT DOOR-Sarajevo.

Spahić je, uz Zaima Imamovića, komandanta 14. divizije Armije RTBiH, oficir koji je poginuo na najvišem formacijskom mjestu u Armiji RBiH. Bio je komandant Operativne grupe iz kojih su izrasle divizije Armije RBiH.

Trending

BHmeteo: Spremite lopate, sanke i zimsku opremu, a evo u kojim dijelovima BiH će vladati nevrijeme

Čemerska planina bila je tokom agresije na Republiku Bosnu i Hercegovinu sinonim otpora za cijelu srednju Bosnu. Za slobodne teritorije Ilijaša, Vogošće, Olova, Visokog, Breze... bila je neposredna brana od neprijatelja.

Na plato Moševačkog brda tokom velikih neprijateljskih vojnih operacija padalo je tri do pet hiljada projektila u jednom danu, a neprijatelj je izvodio i po devet pješadijskih napada u jednom danu.

Posebno je bila žestoka 1994. ratna godina, kada je neprijatelj šest mjeseci izvodio intenzivna ratna dejstva i napad pod nazivom "Brgule 94", težeći da zauzme jedno po jedno brdo i vojni objekat.

Naročito dramatično je bilo tokom septembra i oktobra 1994. na kotama Lipa, Jasen, Polom, Moševaćko brdo, gdje je neprijatelj upotrebljavao svu svoju artiljeriju iz arsenala Sarajevsko-romanijskog korpusa VRS, a čak i rezervu koju je imao komandant Vojske Republike Srpske.

Neprijatelj je 11.oktobra 1994. privremeno zauzeo Moševaćko brdo, na kojem je u večernjim satima poginuo komandant Operativne grupe 3 Vareš Hašim Spahić, te član komande 1. korpusa Armije R BiH, načelnik inžinjerije Šemso Baručija.

Četiri dana kasnije, bosanski ratnici su uspjeli da vrate Moševačko brdo i od tada kreću u napadna dejstva i oslobađanja okupirane teritorije. Majoru Hašimu Spahiću ratno priznanje "Zlatni ljiljan" posthumno je dodijeljeno 1995. godine, a škola u Ilijašu i jedna ulica nose ime po njemu.