Odbrana Radovana Karadžića očekuje oslobađajuću presudu

Izricanje presude po žalbi u predmetu protiv Radovana Karadžića, koju će izreći Žalbeno vijeće Međunarodnog rezidualnog mehanizma za krivične sudove zakazano je za 20. mart.

Advokat Goran Petronijević, koji je član Karadžićevog pravnog tima, kazao je da odbrana očekuje oslobađajuću presudu „ukoliko drugostepeno vijeće dokaze bude sagledavalo sa pravnog, a ne političkog stanovišta“.

„Ukoliko bude bilo kakvog pravnog i pravičnog odlučivanja, kvalifikacije i sagledavanja dokaza i činjenica koje su se pred Haškim tribunalom u toku postupka mogle videti, mi smo potpuni optimisti da drugostepena presuda mora biti mnogo, mnogo bolja od ove sad, pa i oslobađajuća“, kaže Petronijević, koji je član Karadžićevog pravnog tima.

Prema Petronijevićevim riječima, odbrana je u žalbi insistirala da drugostepeno vijeće posebno obrati pažnju na manjkavost svih dokaza koji se Karadžiću stavljaju na teret, a posebno na njegovu vezu sa jednom od glavnih tačaka optužnice, koja je ostala - genocid u Srebrenici.

„Ukoliko drugostepeno veće bude dobro sagledalo da prvostepeno nije imalo dokaza za bilo kakvu povezanost Karadžića sa tim događajem, moraće vrlo ozbiljno da interveniše na njegovoj presudi u smislu dužine trajanja“, smatra Petronijević.

On je naveo da se Tužilaštvo žalilo na tačku jedan, odnosno oslobađanje krivice po optužbi za genocid u više opština tokom 1992. godine i u skladu sa tim i na visinu kazne. Petronijević ističe da je ta optužba apsolutno pala, kao i u svim presudama do sada, pri čemu ima i pravosnažnih odluka u tom pravcu.

Radovan Karadžić se teretio po dvije tačke za genocid, po pet tačaka za zločine protiv čovječnosti i po četiri tačke za kršenja zakona i običaja ratovanja koje su počinile srpske snage tokom oružanog sukoba u Bosni i Hercegovini od 1992. do 1995.

Pretresno vijeće III MKSJ-a je 24. marta 2016. proglasilo Karadžića krivim za genocid na području Srebrenice 1995. godine i za progon, istrebljivanje, ubistvo, deportaciju, nehumana djela (prisilno premještanje), terorisanje, protivpravne napade na civile i uzimanje talaca. Oslobođen je krivice po optužbi za genocid u drugim opštinama u BiH.

Pretresno Vijeće je zaključilo da je Karadžić počinio te zločine putem učešća u četiri UZP-a i to u UZP-u s ciljem da se bosanski Muslimani i bosanski Hrvati trajno uklone s područja u Bosni i Hercegovini na koja su bosanski Srbi polagali pravo, i to činjenjem zločina u opštinama širom BiH, te u UZP-u čiji je cilj bio širenje terora među civilnim stanovništvom Sarajeva provođenjem kampanje snajperskog djelovanja i granatiranja civilnog stanovništva.

Isto se odnosi na njegovo učešće u UZP-u sa zajedničkim ciljem da se pripadnici UN-a uzmu za taoce kako bi se NATO prisilio da se uzdrži od vazdušnih napada na vojne ciljeve bosanskih Srba i u UZP-u eliminisanja bosanskih Muslimana iz Srebrenice u julu 1995. godine.

Pretresno vijeće je Karadžiću izreklo kaznu od 40 godina zatvora.