NASA upravo otkrila: Okean na Saturnovom mjesecu sadrži elemente ključne za život!

Naučnici su upravo otkrili da osnovni "sastojci" gradivnih hemijskih blokova, koji su ključni za život, "eruptiraju" iz okeana na Enceladusu, Saturnovom Mjesecu.

Nova analiza NASA-inih podataka otkriva prisustvo organskih komponenti u stupovima tečne vode koji dolaze do svemira, a iz okeana koji se nalazi ispod Enceladusove ledene površine.

Na Saturnovom mjesecu otkrivene molekule, dosad pronađene samo na Zemlji

Ove komponente, koje nose nitrogen i oksigen, igraju ključnu ulogu u proizvodnji amino kiselina - kompleksnih molekula koje služe kao gradivni blokovi proteina. Bez proteina, život, kakav znamo na Zemlji, ne bi bio moguć.

Naučnici već dugo sumnjaju da okean ispod Enceladusove površine 'uzgaja' elemente za život. Istraživači su i ranije detektirali organske molekule koje dolaze s Ledenog mjeseca, ali je ovo prvi put da su pronađene u - vodi.  I upravo je to toliko značajno, jer znači da te komponente mogu proći hemijske reakcije, specifične za duboko more, koje stvaraju amino kiseline. 

Otkriće je objavljeno u srijedu, u žurnalu Monthly Notices of the Royal Astronomical Society.

"Ovo dokazuje da je Enceladusov okean prepun reaktivnih gradivnih blokova, što je još jedno veliko zeleno svjetlo da započnemo sa istragom - da li ima života na Enceladusu", napisao je koautor studije Frank Postberg. 

Studija dalje objašnjava - mlazovi okeanske vode i leda sa Enceladusa se redovno "ispaljuju" u svemir, kroz tzv. tople pukotine na kori Mjeseca. Naučnici su analizirali hemijski sastav tih mlazova i tu je našla organske komponente, koje su 'rastopljene' u okeanu ispod površine na ovom mjesecu. Potom su isparili s površinskom vodom, kondenzovali se i zaledili u ledenu površinu Enceladusa, a mlazovi su ih 'ispalili' u svemir, gdje ih je 'pokupila' NASA-ina letjelica Cassini. 

Zašto nas ovo ovoliko izbuđuje?

Pa, duboko u oceanima na Zemlji, morska voda miješa se s magmom koja izlazi iz pukotina na morskom dnu. Ta interakcija proizvodi hidrotermalne 'ventile' gdje temperatura dostiže do 370 stepeni Celzija. 

Ti ventili izbacuju toplu vodu, bogatu hidrogenom, što podstiče hemijske reakcije koje organske komponente pretvaraju u amino kiseline. One se redaju, kao LEGO kocke, i stvaraju proteine, koji su krucijalni za 'kopiranje' genetske informacije koja stvara život. Zbog ovog procesa, život se može razvijati i bez Sunčeve sjetlosti, a to je važno jer je ledena površina Enceladusa izuzetno reflektivna i odbija i ono malo Sunčeve svjetlosti koja dođe do Mjeseca. 

Svi podaci stigli su zahvaljujući Cassini misiji. Letjelica je otišla u svemir 1997. i provela je 13 godina istražujući Saturn i njegove mjesece. Ova NASA-ina misija je završila 2017, kada su naučnici namjerno srušili letjelicu u Saturn, a sve kako bi spasili kontaminaciju Enceladusa ili Titana, još jednog Saturnovog Mjeseca na kojem bi moglo biti života, s mikrobima sa Zemlje. 

Cassini nam je i otkrio da Enceladus krije ocean tečne, slane vode ispod površine, snimio je mlazove te vode kako dolate u svemir, a kroz njih je i proletio (i prikupio podatke) prije 11 godina. 

Sljedeća važna NASA-ina misija odnosi se na istraživanje mjeseca Titana - već 2026. godine prema njemu će poletjeti nuklearni helikopter imena Dragonfly. Letjelica će do Titana doći 2034. i početi tragati za znakovima života. 

NASA šalje dron na Titan: Da li ćemo konačno otkriti vanzemaljski život

NASA je objavila da će sljedeća misija u njihovom programu New Frontiers (Nove granice), nazvana Dragonfly (Vilin konjic), istraživati najveći Saturnov mjesec, slavni Titan. To je jedini mjesec u našem Sunčevom sistemu koji ima atmosferu. Prije nego što je skončala 2017. godine, letjelica misije Cassini proletjela je pored Titana , dok je studirala Saturn.