Semir Osmanagić otkrio Teslina torziona polja na Bosanskim piramidama

Piše: Semir Osmanagić

Otkriće Teslinih stojećih valova iznad vrha Bosanske piramide Sunca, koji se kreću brzinama većim od brzine svjetlosti, pri čemu ne gube snagu pri prolasku kroz kosmička tijela, omogućavaju koncept postojanja kosmičkog interneta i gotovo trenutnu intergalaktičku komunikaciju u Univerzumu.

Prije petnaest godina sam pisao o o ulozi Maja kao “kosmičkih urara” u svojim knjigama i civilizaciji čiji je cilj bio usklađivanje frekvencija naše Planete sa Suncem, tu moju, u to vrijeme hipotezu, urednici Wikipedije su iskoristili kao “argument za diskreditaciju”.

Moja istraživanja i argumenti da su piramide građene širom svijeta, a da su najstarije piramide ujedno i superiorne, dovelo je d situacije da egiptolozi stvore zid odbojnosti prema meni. Moje tvrdnje da je Bosanska piramida Sunca najstarija piramida na svijetu izazvala je reakciju najuticajnijeg egiptologa na svijetu Zahi Hawasa da nam dugi niz godina onemogući pristup vodećim svjetskim naučnim TV kanalima. Naši dokazi o najstarijem i najkvalitetnijem betonu na svijetu, pronađenom na Bosanskoj piramidi Sunca, te postojanju najveće mreže prahistorijskih tunela izazvali su pisanje peticija Europske arheološke asocijacije protiv našeg istraživanja.

Naravno, vrijeme i naučni argumenti potvrđuju da smo mi bili u pravu, a oni u krivu.

Dakle, već se piše nova historija, ne samo Europe, već i čitavog svijeta.

No, nisu samo knjige historije pogrešne u našem obrazovnom sistemu. Pogrešno nas uče, ili bolje reći, programiraju, u svim temeljnim oblastima znanja.

Fizičari, astronomi i geolozi… ustrajavaju da je kosmos nastao Teorijom velikog praska iz ništavila i da se danas ubrzano širi. Biolozi i dalje podržavaju darvinizam i teže da je život nastao iz neorganske materije, da evolucija uzrokuje razvoj živih vrsta i da je čovjek nastao od majmuna. U krivu su. Život je nastao intervencijom na našoj Planeti, vrste se mijenjaju u dugom periodu kroz eksperimente gdje evolucija igra minornu ulogu, a homo sapiens je plod genetskog inžinjeringa. I, naravno, mi nismo niti prva niti najrazvijenija civilizacija u historiji Planete.

Filozofija, fizika, matematika i inžinjerska znanja mogu objasniti kosmos, nastanak naše Planete, i života na zemlji. Ali, uz konvencionalna znanja potrebno je da se deprogramiraju i otvore prema duhovnim znanjima i sakralnoj geometriji, kako bi shvatili energetsku bit svog živog i neživog svijeta

Postavimo se u ulogu Kreatora kosmosa. Iz centra Univerzuma započinjemo stvaranje velikog broja galaksija. U ovom momentu pretpostavka je da u našem kosmosu postoji oko 400 milijardi galaksija. Procjene o broju galaksija se inače stalno povećavaju u proteklih nekoliko decenija.

Svaka galaksija ima veliki broj zvjezdanih sistema. Primjera radi, naša galaksija Mliječni put je do prije desetak godina imala procjenu na 100 milijardi zvijezda, sada se pak govori o 400 milijardi zvijezda. Među tih 400 milijardi nalazi se i naše Sunce.

Svaka zvijezda ima nekoliko planeta. Mi smo primjera radi, treća planeta u Sunčevom sistemu. Nadalje, planete vrlo često imaju svoje mjesece, nekada jedan ,nekada nekoliko desetina, itd.

Vratimo se ulozi Kreatora. Ako smo stvorili ovako ogroman i složen sistem, s gotovo beskonačno mnogo kosmičkih objekata, kako njima upravljati, kako pratiti stanje “zdravlja” na svim objektima, kako uspostaviti efikasan komunikacijski sistem?

Ajnštajnova fizika nas uči da je najveća brzina u svemiru, brzina svjetlosti. Gotovo 300.000 km u sekundi je sasvim dovoljna za naše zemaljske pojmove. Ali, svjetlosti od Zemlje do našeg Sunca treba gotovo osam minuta putovanja. To je već dosta sporo. Do nekoliko najbližih zvijezda svjetlosti treba desetak godina. Do udaljenijih zvijezda u našoj galaksiji, svjetlosti treba nekoliko stotina ili čak nekoliko hiljada godina. Putovanje do mnogih drugih galaksija traje znatno duže.

Kreatoru bi brzina svjetlosti bila vrlo nepraktična i prespora ako želi trenutnu komunikaciju sa svim kosmičkim “podanicima”.

Postoji li brzina veća od brzine svjetlosti? Prema Ajnštajnu, ni jedan objekt sa realnom masom mirovanja ne može dostići brzinu svjetlosti. Međutim, čitavom novom valu nezavisnih istraživača, ograničenja brzine svjetlosti nisu prepreka za postojanje još većih brzina. Za njemačkog fizičara prof.dr. Konstantina Meyla to su čestice neutrina, koji putuju većom brzinom. O tome nam je govorio 2014. u Visokom.

Za niz drugih istraživača, među kojima je najprominentniji Nikola Tesla, skalarni valovi, ili stojeći valovi, nastali interakcijom torzionih polja koja imaju daleko veću brzinu od brzine svjetlosti. Procjenjuju je na 10 milijardi puta bržu od brzine svjetlosti. Pri tome torziona polja mogu da se kreću kroz bilo koje kosmičko tijelo (planete, sunca) bez gubljenja snage. To znači da se mogu kretati ogromnim brzinama, prenositi informacije/energiju, a da se kvalitet i količina informacija ne gube.

Idealno bi bilo imati na dva kraja, dva proizvođača (generatora) energije koji međusobno komunicraju putem Teslinih, stojećih valova. Prenos informacija je gotovo trenutačan između dva udaljena dijela kosmosa, a informacija ne gubi na svojoj kvaliteti prilikom transporta.

U mnogim proteklim kulturama na našoj Planeti, Sunce je smatrano ‘Ocem”. Arheolozi danas pokušavaju protumačiti drevna vjerovanja i pojednostavljeno tumače odnos pojedinih naroda prema Suncu, kao “božansko služenje” i “prinošenje žrtvi”. Historijska je pogreška tvrditi da su Maje žrtvovale svoje zarobljenike bogu Suncu. Kod Maja žrtvovanja nije bilo, ali je postojalo poštovanje prema kosmičkom Ocu. Sunce ne samo da nam daje topotu i energiju, dakle život, već nam daje i informacije, oplemenjuje nas, utiče na naš DNK. Kratko gledanje Sunca (“gazing”) prilikom njegovog izlaska ili zalaska je ljekovito na našem fizičkom i duhovnom nivou.

Piramida je najmoćniji geometrijski oblik kada je riječ o energijama. Ukoliko je locirana iznad potetnih energetskih tačaka, piramida postaje energetski pojačivač. Ispod Bosanske piramide Sunca locirane su željezne ploče (generiraju elektromagnetizam), podzemni vodeni tok (oslobađa negativne ione), drugi, paralelni i dublji podzemni vodeni tok stvara elektricitet s onim iznad njega, tu su još i prirodni magnetizam, orgonska energija… Ove energetske fenomene možemo mjeriti našim naučnim instrumentima. Kako mjeriti energetske fenomene za koje još nismo razvili naučni instrumentarij?

Na površini Bosanske piramide Sunca, tokom arheoloških iskopavanja, našli smo veće količine kvarcnog kristala. On je prisutan i u podzemnim tunelima, a najvjerovatnije i ispod piramide. Poznato je da kvarcni kristal prima i onda pojačava energije. Šupljine, odnosno podzemni tuneli, također pojačavaju energije. Spiralni raspored sedam nivo tunela unutar same piramide dovodi do ubrzanja kretanja energija i pojačavanje njihovog intenziteta. Finski istraživač mr.sci. Mika Virpiranta ustanovio je da do Bosanske piramide Sunca vodi 26 vulkanskih linija. Naime, ako se piramida nalazi na liniji koja spaja dva vulkana ona leži na vulkanskoj liniji. U slučaju bosanske piramide, čak 15 od 26 linija imaju na istoj liniji tri, četiri ili pet vulkana. Ovaj faktor ponovo pokazuje značaj lokacije piramida u Visokom, jer s vulkanima idu energetski izvori: lava, željezo, kristali, minerali…

Dodamo li vrlo precizan raspored niza piramida u Visokom (jednakostranični trokut između piramida Sunca, Mjeseca i Zmaja, drugi trokut između piramida Ljubavi, Zemlje i rijeke Fojnice) te primjenu ostalih elemenata sakralne geometrije (“Flower of Life” – cvijet života, iracionalni brojevi, Fibonačijeva formula), nema sumnje da je to sve pridonijelo stvaranju vrlo moćnog energetskog kompleksa kojeg smo nazvali Bosanska dolina piramida. Njegove originalne granice se vjerovatno nikada neće saznati: piramida je sigurno od više od pet ili osam, tumulusa je više od sadašnja dva ili tri, podzemnih tunelskih labirinata je više i na više nivoa od danas poznata dva nivoa…

Protok energija nekada je bio znatno intenzivniji, jači. Naša Planeta je nekada bila snažnija i zdravija, sve do pojave globalnih katastrofa i kraja zadnjeg Ledenog doba prije 12.000 godina.

Istraživanja fizičara, elektroinžinjera, antropologa i inžinjera zvuka energetskih fenomena na vrhu Bosanske piramide Sunca, ali i na ostalim piramidama, tumulusu, tunelima Ravne i Ravne 2 te poređenje s prirodnim brdima oko Visokog traje od 2010. godine. Timovi iz Hrvatske, Italije, Finske, Srbije, Njemačke i drugih zemalja utvrdili su, između ostalog, postojanje energetske zrake iznad Bosanske piramide Sunca, frekvencije 28 kHz, koja je fokusirana i kontinuirana.

U septembru 2016. internacionalni tim iz Srbije, Hrvatske i Slovenije, predvođen inžinjerom Goranom Marjanovićem iz Beograda, otišao je korak dalje. Instrumente su zakačili na dron koji je letio 50 metara iznad bosanskih piramida. Pri tome je svakih desetak metara letio horizontalno, na sve četiri strane svijeta.

Iznad vrha Bosanske piramide Sunca mjereno je električno polje. Nakon dvomjesečnog procesuiranja svih informacija, inžinjer Marjanović je došao do dva revolucionarna zaključka.

Energetska zraka izand vrha piramida, kojoj je proteklih godina utvrđen radijus na 4,5 metra, se širi i jača u intenzitetu. Najjača je na 21,3 metra visine iznad vrha piramide, da bi nakon toga intenzitet opadao te na visini od 43,3 metra imao istu vrijednost kao i u nultoj tački, na zemlji. Ili, riječima inžinjera Marjanovića:

“Na slici prikazan je snimak signala “E” polja u horizontalnom letu registovan na visini od 43.3 m u devedesetoj sekundi leta. Zabeležena vrednost VRMS (srednja vrednost / “kvadratna sredina”) na ovom “mestu” je 156 mV, što je vrednost veoma bliska vrednosti izmerenoj na tlu u poziciji 0, vreme leta 0 sekundi, od 150 mV. Veoma je interesantno da je tokom poletanja (pozicije od 0 do 1) registrovana vrednost “E” polja rasla sa visinom a zatim opadala do vrednosti bliske onoj koju je imala na poziciji 0. Detaljniji prikaz pokazuje da je registrovani intenzitet polja najveći u 20-toj sekundi leta, tokom uzletanja, pri dostignutoj visini od oko 21.3 metra. Sintezom registrovanih vrednosti i analizom raspodele intenziteta “E” polja u vertikalnoj i horizontalnoj ravni možemo zaključiti da energetsko polje iznad Bosanske piramide Sunca ima oblik izduženog, nepravilnog elipsoida sa najvećom gustinom energije na visini bliskoj virtuelnoj visini piramide. iskazana “valovitost” po intenzitetu i orjentaciji u terminologiji talasne mehanike odgovarala bi pojmovima afirmativno interferentnih procesa odnosno “slaganja” amplitude i faze pojedinih energetskih polja i konstituisanje “3D Stojećeg talasa” odnosno složenog Skalarnog (torzionog, axionskog, spinorskog, mikroleptonskog …)

Već godinama se postavlja pitanje gdje je orijentirana ova energetska zraka: da li prema nekom zvjezdanom sistemu (Orion, Plejade, Alfa Centauri, itd.) ili prema nekoj konkretnoj planeti u drugom zvjezdanom sistemu? Rotacija zemlje od 462 metra u sekundi ne ostavlja dovoljno vremena za fokusiranje zrake na neki konkretni kosmički objekt i eventualni transfer poruka. Međutim, otkriće tima Gorana Marjanovića dalo je sasvim logično objašnjenje za usmjerenost zrake. Naime, Marjanović je utvrdio slijedeće:

“Analiza registrovanih vrednosti VRMS tokom horizontalnog leta, na visini od oko 40 m, pokazuje blago povećane vrednosti u zoni jug-jugozapad što ukazuje da “Energetski snop” nije vertikalan nego je malo nagnut u smeru jug-jugozapad.”

S obzirom da su mjerenja vršena u podne i popodne, logično je da je energetski val pratio kretanje Sunca. To je ubjedljivo najveći kosmički objekt i na ovaj način komunikacija između naše Planete i njene zvijezde se može odvijati tokom većeg dijela dana.

Istraživanja ovog tima su dovela do slijedećeg zaključka:

“3D struktura energetskih polja iznad lokacija 1-Bosanska piramida Sunca, 2-Bosanska piramida Meseca i 3-Zvonik, imaju sličnu konfiguraciju analognu pojmu skalarnog polja, oblika izduženog elipsoida sa maksimalnom gustinom na visini od 21.3, 25 i 13 m respektivno. Iskazana “valovitost” po intenzitetu i orjentaciji u terminologiji talasne mehanike odgovarala bi pojmovima afirmativno interferentnih procesa odnosno “slaganja” amplitude i faze pojedinih energetskih polja i konstituisanje “3D Stojećeg talasa” odnosno složenog Skalarnog (torzionog, axionskog, spinorskog, mikroleptonskog …).”

Kosmos u kome postoji beskonačno brza i efikasna komunikacija ne može postojati ako je ispunjen ogromnim brojem crnih rupa, koje se šire i gutaju sve pred sobom. Takav kosmos ne može postojati ni ako je ispunjen beskonačnim vakumom u kome ne postoje čestice koje će biti osnova za transport i komunikaciju. Stoga, za uređen sistem u kome komunikacija postoji, treba drugačija definicija kosmosa i njenih elemenata.

Tvorci ideje o električnom kosmosu, u kome sve počiva na električnim česticama dobijaju sve više zagovornika, jer na logičan način objašnjavaju gotovo sve kosmičke procese. Ne započinju svoju priču nelogičnom “Teorijom velikog praska”.

Ono što jeste logično je postojanje superbrzog i superprovodljivog kosmosa, bez unutrašnjih diskontinuiteta i crnih rupa. Kosmos nema ograničenja, a iza svega stoji kosmički um, Kreator. Pažljivo je kreirao naš Univerzum, brižljivo prateći sve procese u njemu i stanje zdravlja (vibracija) svih kosmičkih tijela. Osim njega, kreirao je i beskonačno mnogo drugih univerzuma, a za posjetu njima potrebno je ostvarivati kosmički dimenzionalni skok.

Svi smo mi samo dio kosmičkog interneta, zajedno sa svim tijelima u svemiru uključivo i našeg Tvorca. Prenos informacija je gotovo trenutan, bez obzira na ogromne udaljenosti.

Pri tome je Bosanska piramida Sunca, na našoj maloj matičnoj Planeti, jedna od karika kosmičkog interneta.